Ik heb een manier gevonden om de wereldvrede te bespoedigen.
Op kleine schaal natuurlijk, te beginnen bij mijn actieradius.
Maar als iedereen het idee overneemt, zijn de positieve gevolgen ontelbaar.
Ik begin even bij u. Let op.
In grote steden is het gebruikelijk elkaar op straat vooral niet aan te kijken. Je bekommert je om jezelf, oogcontact wordt snel gezien als provocerend en vriendelijkheid heeft een egoïstisch uitgangspunt. Daar moeten we vanaf. Te beginnen bij het oogcontact.
Sinds een paar weken kijk ik iedereen aan. Ik fiets over straat en kijk de mensen op de stoep in de ogen. Als ik langs de tramhalte fiets, maak ik oogcontact. Met de fietsers uit tegengestelde richting wissel ik blikken uit. Een korte uitwisseling van zichtlijnen is voldoende, een seconde medemenselijkheid doet wonderen.
Hierbij is een open vizier bij de weldoener van groot belang. Een kleine glimlach rond de mond – niet te overdreven, want dan, zo heb ik gemerkt, wordt het oogcontact als aanstootgevend ervaren. Je moet de ander het gevoel geven dat het oogcontact geheel toevallig verloopt, omdat hij/zij je opgevallen is. Meer niet. De ander zal zich een seconde lang bijzonder voelen. Dat is wat de mens wil.
De fiets is in deze van zeer groot belang. Lopend heb ik ook getracht mijn tactiek toe te passen, maar dat resulteerde in opdringerig gedrag van mijn slachtoffers, vooral in de avonduren. Probeer dit vooral niet uit. Op de fiets ben je vluchtig genoeg om het oogcontact precies goed te timen.
De reacties op mijn onderzoek waren uiteenlopend, maar bijna altijd positief.
Een enkele keer kreeg ik een blik terug met heb-ik-iets-van-je-aan, of wat-moet-je-van-me. Eén keer werd ik door een vrouw op een fiets uitgescholden voor kutwijf. Ongeveer een derde van het aantal mensen dacht dat ik hem/haar aankeek omdat ik hen ergens van kende, en fietste vervolgens duidelijk peinzend over straat van waar-ken-ik-haar-dan-van?
Maar het merendeel van de mensen kopieert de glimlach op mijn gezicht.
Hun lippen veranderen van verbetenheid in tederheid. Hun gezicht van hard naar zacht. Hun gedachten van gesloten naar open.
Een seconde oogcontact en een fiets zijn de enige toegangseisen.
En goed oefenen om de juiste glimlach te pakken te krijgen.
Vooral met dit weer moet dat geen probleem zijn.
Ik wens u succes. Bij vragen weet u mij te vinden.