We fietsten naar huis vanaf de popquiz in Café de Koe. Ex equo vierde geworden met vandaag in het leven geroepen en nu al ons all time favourite team "Reiger". Ik was enigszins dronken van de champagne die we kregen van Hans (check die site!) van het winnende team en die we zittend in het Vondelpark ons eigen maakten.
Voor Paradiso was het stervens druk. Nieuwsgierig als ik ben, minderde ik mijn vaart. Dat kon ook bijna niet anders, want de straat werd bezet door opgewonden kleine meisjes met sterretjes op hun gezicht en jongens met punkhaar die vol verwachting uitzagen naar het moment waarop de band zich zou laten zien.
Ik remde af en vroeg aan wat meisjes welke band hier vanavond had gespeeld. Ze hoorden me niet, waren bezig met pennen voor eventuele handtekeningen. Een klein meisje rende de straat over, bijna in mijn wiel. Ze schrok van mijn fiets. Ik vroeg haar wat er was geweest vanavond. 'The Tsjarlots', verstond ik. Nooit van gehoord. Het enige wat ik daar van kon maken was misschien nog The Charlatans, maar die kon ik moeilijk rijmen met al deze jonge, opgemaakte meisjes. Eerder gothic, of kleuterpunk. Ruige K3.
Ik fietste door. Toen ik gepasseerd was, klonk er lang nog het aanhoudende gegil van honderden tienermeisjes die de bandleden blijkbaar naar buiten zagen komen.
Bij thuiskomst keek ik op de site van Paradiso.
Good Charlotte, bleek het te zijn geweest. Maar dát zat niet in onze popquiz.
Good what?
Ik word oud hoor. Wat ik u brom.
Geef een reactie