Maand: december 2004


  • 2004 was zich er terdege van bewust, denk ik. Dat hij (natuurlijk is 2004 een hij) een naarling was geweest. 2004 was niet goed. Het jaar was stom, vervelend, irritant, rot, hinderlijk, onaangenaam, lastig, onbehaaglijk, onplezierig, belemmerend, ongenoeglijk, deprimerend, bah, en had ik al stom gezegd, ja, ook stom.

    En toen dacht 2004 zeker: oh, ik ben best boel naar geweest tegen Merel dus ik geef haar op de valreep nog even wat goede dagen mee.
    Schijnheil.
    (en aan de andere kant van de wereld ravage aanrichten, lekker)

    Leer mij 2004 kennen. Ik ken hem al langer dan vandaag. Ken ‘m al 366 dagen. Min een beetje. Kwam zeker omdat hij als schrikkeljaar geboren werd en zich specialer voelde dan een normaal jaar, dat hij zich zo liet gaan.
    Rotjaar.
    Niks goed, 2004.

    Kortom, ik zal niet rouwen om de dood van 2004, vannacht om twaalf uur.
    Laten we erover ophouden.

    Dag 2004.
    Met twee sterke benen stap ik zometeen 2005 in!


  • KPN onderzoekt mogelijkheden strandverbinding?
    Het gevaarlijke monster dat wij de zee noemen lag er ter hoogte van ons land vanmiddag redelijk vredig bij.
    Wel was het strand bezaaid met opmerkelijke voorwerpen.

    Ik keek even heel kwaad naar de golven, in de hoop dat de zee zich nooit meer zo zou beroeren als op Tweede Kerstdag in Zuid-Oost Azi?. Ook schreeuwde ik even hard.
    De zee leek zich er niet zoveel van aan te trekken en ik vervloekte de brutaliteit.
    Ik heb al dagen Tsunami van The Manic Street Preachers in mijn hoofd.


  • Het sneeuwt! Toch nog een witte kerst! Als het sneeuwt, worden de kerstdagen namelijk ineens langer en kan men spreken over vierde, vijfde en zesde kerstdag.
    Hoe anders zag de wereld eruit toen ik vorige week ging fietsen!

    Aan iedere Amsterdammer kan ik het rondje Oost – IJburg – Durgerdam – Ransdorp – Noord – Centrum aanraden. Vanuit Oost ben je binnen het kwartier in de polder. Ineens is de platte toren van Ransdorp het hoogstgelegen en overal zichtbare punt, staan de schapen naast de koeien in de weilanden te grazen en is er een rust die alleen wordt verstoord door het getrap van de eigen fiets en een sporadische auto.

    Heerlijk.

    De mensen in Durgerdam zagen vroeger water, water en water als zij door hun ramen naar buiten keken. Ik heb met ze te doen. Tegenwoordig zien ze, gelukkig wel een stukje verderop, hijskranen, hijskranen en hijskranen. IJburg gloort aan de horizon. Hoge gebouwen op een opgespoten eiland.
    Voor mij als toerist in eigen land levert het mooie plaatjes op. Enorme elektriciteitsmasten banen zichzelf een weg door het water op zoek naar een nieuwe toekomst. Daar, in de verte, vindt de modernisatie plaats. De bevolking van Durgerdam maalt niet om modernisatie. Ze halen hun schouders op, trekken zich terug in hun oude dijkhuisjes en vragen zich af waarom iemand hier foto’s van wil nemen. De haltes van de enige bus zijn vernoemd naar de huisnummers van de dijk. Het is een belbus. Je moet minimaal een uur van tevoren bellen als je hier wilt worden afgezet.  

    Voorbij Durgerdam ga ik niet rechtdoor, maar linksaf. Het is koud en het wordt vroeg donker. In warmer tijden ga ik door naar Holysloot en verder, vandaag even niet. De plassen op het fietspad zijn hier en daar bevroren, waardoor de fietsstrook smaller wordt. Af en toe tref ik een tegenliggende fietser. We groeten elkaar en proberen op het smalle stukje langs elkaar te komen.

    Eenmaal Ransdorp gepasseerd is het uitzicht naar voren weer gericht op Amsterdam. Goed naar links en rechts kijken dus, waar grote groepen zwanen met hanen aan het bakkeleien zijn.
    En dan, alsof er niets gebeurd is, fiets je zo de stad weer in.
    Amsterdam-Noord. Kil, grijs en beton.




  • Mijn broer vertelt tijdens het kerstdiner dat hij maandag naar Zambia vertrekt.
    ‘Safari?’, vraagt mijn oom, ‘or cooperative banking?’


  • zoooo lief
    Fijne kerst!


  • De collega tegenover mij tuurde pierig naar het scherm. Zojuist hadden we de luxaflex naar beneden gelaten omdat de zon ons werk danig belemmerde. Leuk hoor, zon, maar waarom komt ‘ie alleen als je ‘m niet nodig hebt!
    Nadat we ons beklag over de zon hadden geuit en beaamd, gingen we weer verder met ons werk.

    Op het geluid van toetsenbordgetik en muisgeklik na, was het stil.

    Achter de collega tegenover mij zaten nog twee mensen. Het waren ook collega’s. De ??n sabbelde, diep in gedachten verzonken, op een pen. Haar wenkbrauwen waren zodanig tot elkaar geperst dat de uiteinden elkaar bijna raakten. De andere collega wiebelde in haar bureaustoel heen en weer. Ze had de telefoonhoorn in haar hand maar het was niet duidelijk of zij ook daadwerkelijk iemand aan het bellen was.

    Buiten kwam een brommer langs. Het geluid zwelde aan en stierf weer weg. Dat was geen verrassing. De geur van benzine wurmde zich door de tochtgaten van de ramen van het oude gebouw. Een van de collega’s hoestte kort.

    Ik keek weer naar de collega tegenover me.
    Zij keek nog steeds pierig naar haar computerscherm.

    Plotseling hield ik het niet meer.
    Ik zette een kerstlied in.
    Even keken mijn collega’s verschrikt op, maar al snel herkenden zij de melodie die bij hen heftig nostalgische emoties opriep. De collega tegenover me viel me bij. De andere twee collega’s aarzelden geen moment en zongen mee uit volle borst. We gingen er bij staan.

    We deden een dansje. We rukten de ordners uit de kast en drumden mee op het ritme van de tekst. We openden de luxaflex en deelden onze kerstgedachte met de mensen op straat. Even was de hele wereld wit.

    Toen besloot de collega die zojuist nog tegenover me had gezeten, dat het genoeg was.
    Zij ging zitten. Ze streek haar kleding glad.

    Meteen zaten wij ieder weer in onze werkpositie.
    De sabbelpen van de collega achter mijn andere collega had een zwarte vlek op haar onderlip achtergelaten.


  • allemaal tegelijk! Een perfect initiatief om als burger in ieder geval nog ?ets in te brengen te hebben als vanaf 1 januari de identificatieterreur toeslaat.

    Allemaal meedoen, dus. 
    Zegt het voort!
    Check:
    gelijkoversteken.org



  • Mijn uitzicht om 09.06 uur. Elke minuut dat ik kijk, is er weer iets veranderd.
    Intussen is het wolkendek gouder en rozer geworden.

    Het is de kortste dag vandaag. 
    Als je er even bij stilstaat, valt er een hoop te genieten.


  • Oud en Nieuw, aaaaaargh, wat zal ik ervan zeggen?

    De jaarwisseling heeft iets magisch. Klokken die twaalf slaan, feesten, champagne, vuurwerk, oude dingen achter je laten en nieuwe uitproberen. Het klinkt allemaal sprookjesachtig. 
    Meestal valt het in de praktijk alleen maar tegen. Hoe vaak vond ik mezelf niet op een feestje terug waar ik zo lang naar uit had gekeken maar waar eigenlijk niets aan was en met lange rijen voor de WC om vervolgens met hangende schouders naar huis te gaan.

    De laatste jaren had Oud en Nieuw een traditionele vorm aangenomen. Heerlijk, traditie. Daar kun je tenminste op bouwen.
    Eerst bij H. & K. met iedereen die dat wilde spelletjes doen en televisie kijken. De spelletjes veranderden van Risk in Acquire in de Kolonisten van Catan, de televisieprogramma’s veranderden van oudejaarsconf?rences in hoogtepunten van het afgelopen jaar entertainment. Maar het bleef gezellig.
    Heel veel lekkere hapjes, om twaalf uur heerlijke champagne, een wandeling naar de Amstel om vuurwerk te kijken en vervolgens op de fiets naar een feest dat tot minstens 8 uur doorging.
    Jaar in, jaar uit.
    En altijd waren mijn broer en vriendin S. er bij.

    Dit jaar is vriendin S. mensenlevens aan het redden in Afrika en mijn broer zoekt haar rond de jaarwisseling op.
    No spang, dacht ik nog, ik heb genoeg vrinden met wie ik elk jaar de hort op ga dus ik maak me geen worries en ik check half december wel wat iedereen gaat doen en dan haak ik gezellig aan.

    Wat blijkt!?
    In het afgelopen jaar zijn mijn vrinden veranderd in bankhangers, smug marrieds, ouders, luie donders en ouwe lullen!
    Tamelijk ongemerkt bevind ik mij in gapend gezelschap!

    Zij willen niet naar feesten.
    Zij willen niet gezellig met z’n allen, maar gezellig met elkaar.
    Zij willen niet te veel drinken.
    Zij willen niet te laat naar bed.
    Zij willen niet ’s ochtends vroeg op 1 januari laveloos de sleutel verkeerd in het voordeurslot stoppen.
    Zij willen niet de hort op!

    Inmiddels is het 20 december en ik heb er geen idee van wat ik met Oud en Nieuw zal gaan doen.
    De spanning is ondraaglijk.

    Maar iets in me zegt me dat het misschien wel eindelijk een keertje echt leuk gaat worden.


  • Woorden die ik bijna nooit in ??n keer goed intik:

    vernaderen (veranderen dus)
    bekentenis (betekenis)
    tehater (theater)
    tyupen/tuepen/tyepen (typen)

    Verdraaid moeilijk woord, dat typen.

    Het stomme is, dat ik sommige woorden nu ook met een pen zo schrijf.
    Wat doen mijn hersenen toch allemaal?

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)