Aandacht is nog nooit in zulke hoeveelheden mijn kant opgekomen. Glimlachende mensen, wijzende vingers, oeh’s en aah’s.
Alsof ik het achtste wereldwonder ben, zo word ik gevolgd terwijl ik op mijn fiets zit.
Ik maak iedereen blij!
Dat heeft dan weer zijn weerslag op mij, waardoor ik me de ganse dag enigszins stoned door Amsterdam voortbeweeg.
De reden van al deze positieve vibraties is het bosje plastic bloemen dat sinds mijn verjaardag op mijn stuur staat te prijken.
Toeristen stoppen en maken foto’s. Amsterdammers vragen waar ik de bos heb gekocht.
Pessimisten zeggen dat iemand het bosje gaat stelen.
Actievoeders starten een hele site met fietsboeketten!
Iedereen aan de bloemen!
Of nee, dan is het lang niet meer zo leuk.
Geef een reactie