Maand: maart 2008


  • * Overal zijn reclames over ene Sarah Marshall. Teksten op metrostations en taxi's. Een google-actie leverde op dat het om een film gaat, over een vent die boos is op zijn ex. Het moet massa's kosten om zoveel reclame te maken.

    * Heeft iemand al eens een studie gedaan naar de nationalistische neigingen van wc's? Zo nee, kan iemand dat eens snel gaan doen? Hier in NYC zijn de wc's allemaal gelijk. American Standard. Er ligt om onduidelijke reden een plas water in (lekker plonsen) en de doortrekker zit altijd links op het reservoir. In Finland viel me ook al op dat de wc's anders waren dan in Nederland, maar ze waren ook daar allemaal gelijk. En in Nederland zijn de wc's ook nagenoeg allemaal gelijk. En in Frankrijk. En in Spanje. Dus: wat is dat met wc's? Maakt de overheid een plan en moeten de toiletpotten zich daar aan houden?

    * Zodra we Manhattan verlaten en een woonwijk in lopen, verwachten we The Huxtables te zien. Wat denken we vaak aan Bill en zijn dochters (nooit aan die oudste en nauwelijks aan Theo). Ook zongen we, zodra we in Queens waren, het liedje van The Nanny. Verbazingwekkend genoeg kwamen wij een heel eind. Heel soms denken we aan Friends en dan klap ik heel snel vijf keer in mijn handen (geef maar toe, dat doet u ook, tijdens dat liedje).

    * Overal zijn hier Nail Studios die 24 uur per dag open zijn en op welk tijdstip we de shops ook passeren: er zitten altijd vrouwen die hun nagels laten doen. Ik voel geen enkele aandrang om zo'n studio in te gaan. Ik ben een slechte vrouw.

    * Hillary won hier weliswaar, maar we zien talloze mensen met Obama-buttons lopen en ook achter de ramen van de huizen hangen Obama-vlaggen en -posters. Slechts één keer zagen we een Hillary-poster, maar dat was op het raam van haar tijdelijke campaign office.

    * De taxi-chauffeurs komen uit alle delen van de wereld, maar ze hebben één ding gemeen: ze bellen continu tijdens het rijden! Ze spreken onafgebroken in talen die wij niet verstaan door hun mobieltje. Naar wie bellen ze?

    * De buurten zijn hier onvoorstelbaar geseggregeerd. Je schrikt bijna als je een Chinees in Harlem tegenkomt, of een blanke in The Bronx (over The Bronx later meer). Ga in de metro zitten van begin naar eind, en je ziet de bevolkingsgroepen per buurt binnenkomen en binnen een paar haltes weer weggaan.

    * Overal waar wij komen, worden we aangesproken als Europeaan. Het zal ze worst zijn dat Europa uit verschillende landen bestaat, maar wij zijn in één oogopslag meteen als Europees te definiëren. Meestal gaat het woord Europa gepaard met een zucht die een nostalgie en romantiek verraadt. De mevrouw van PS1 vond ons Europeanen zoveel meer art minded. Haast geen Amerikaan komt naar het museum, vertelde ze. En zij kon het weten, want ze hield een lijstje bij van de bezoekers.

    * Het zit er bijna op.


  • PS1
    5pointz
    chinadorp


  • miauw
    tjiep
    met een patatje
    woef


  • Where are you from?
    Amsterdam.
    Oh – I love Amsterdam! I'd really like to go there. With the bikes, huh?
    Yes, with the bikes.
    And… well … the… you know, red lights.
    Yes, with the red lights.
    Oh I would really like to go to Amsterdam…
    You should.
    And which city you're from?
    Like I said: Amsterdam.
    No, the city, which city?


  • * Waar was u, toen Fitna uitkwam? Wij zaten in de metro, tussen Central en Gramercy Park, op weg naar de Flatiron Lounge voor cocktails. Vriendin M. was de brenger van het nieuws, en – zo bleek uit de stilte op onze mobieltjes en de mail – de enige die het noemenswaardig genoeg vond om ons ermee lastig te vallen. Thuis in het appartement enigszins beschonken (lang leve de Bacchus Fizz en de Metropolis) FOX aangezet. Er waren ergere dingen gebeurd, zoals de brand, two blocks van ons appartement, en een bijna-overval.

    * Het Metropolitan Museum of Art bleek zoals de zaterdagskrant op zondagavond: kansloos. We raakten ondanks/dankzij de plattegrond al snel de weg kwijt in het gigantische gebouw, waardoor we ongeveer 7x langs de Egyptische kunst kwamen. En ik had van tevoren gezegd: die verdomde Egyptische kunst slaan we over, ja! Ik duwde L. uit frustratie bijna in één van de tombes. We zagen bezoekers die huilend in hoekjes stonden omdat zij de uitgang niet meer konden vinden. Het werd ons duidelijk waarom onze tassen bij de ingang op wapens werden gecontroleerd: van negen keer hetzelfde rondje langs de kuiten van een Griekse god op een plateautje als je naar de moderne kunst probeert, raak je frenzy as hell.

    * Er zijn hier opvallend weinig Marokkanen.

    * We hebben, met het afscheid van de stad in zicht, nog maar één doel. Vrienden maken, die we dan later, als we terug zijn in Nederland, hier kunnen opzoeken. Elke Yank die we tegenkomen begroeten we als onze nieuwe buddy. Eerst vragen we of hij goed woont, of hij geen moordenaar is, en of hij een spare bedroom heeft. Helaas gaat het bij dat laatste steeds mis.

    * Handig joh, zo'n credit card.
    Ketjing!

    * De meeste honden zijn hier piepklein en hebben jasjes aan. Sinds ik bedacht dat ik dat leuk op de foto kon zetten, is er geen aangekleed exemplaar meer langsgedribbeld. Ik blijf mijn best doen! Hot news from the City!

    * Hardop praten in jezelf, meestal tot God, is hier net zo normaal als in Nederland te hard in je mobieltje praten in het openbaar.

    * Als je hier ice tea bestelt, krijg je geen heerlijk fris drankje maar gewoon zwarte thee die ze hebben laten afkoelen en waar ze ijsblokjes in hebben gedaan. Getverbah! Als je thee bestelt, moet je daarom ook altijd zeggen dat je hot tea wilt. Ik zeg het maar even, om teleurstelling te voorkomen. Oh, ik was even vergeten dat u gewoon in Nederland bent, waar u gewoon ice tea kunt bestellen en dan ice tea krijgt.
    Enfin, tot later, alligater.


  • Zwarte paspoppen in H&M in Harlem.
    hm in harlem met zwarte paspoppen
    harlem street

    nog een straatje
    het apollo theatre by night


  • Op weg naar de metro om naar Harlem te gaan, kwamen we een stadsbus tegen met Harlem erop. Even later zaten we er op de gok in, ongeveer als enigen. In New York neemt overdag eigenlijk niemand de bus. Het gaat namelijk honderd keer trager dan de supersnelle metro, waar je nooit langer dan twee minuten op hoeft te wachten (is onze ervaring). Maar naar Harlem met de bus, toch zo'n 100 straten uptown, was voor ons – de onthaaste toerist – erg leuk. Vanuit onze buurt reden we over 3rd Av en zagen we de buurt langzaam veranderen in de dure winkelconcepten van Midtown, om vervolgens steeds goedkoper en woonachtiger te worden. De populatie van de bus werd steeds zwarter, tot we de enige blanken waren.

    We lieten ons eruit zetten op 125th street / Martin Luther King Boulevard. Hemelsbreed een paar kilometer van Times Square, maar hier compleet andere (lees zwarte) mensen. En minder goed onderhouden huizen en winkels. Maar wel echt New York. Bill Clinton mocht na zijn presidentsschap kiezen waar hij zijn kantoor wilde huisvesten, en koos voor de Martin Luther King Boulevard.

    Harlem is net zo mooi als Brooklyn, met prachtige, gekleurde laagbouw, lanen en veel groen. Het hielp dat de zon scheen, waardoor Harlem bijna een idylle werd. Mensen zaten in de zon op hun veranda of op de trappen voor hun huis, in ramen, op straat, in het park.

    Aan het einde van de dag gingen we naar de Amateur Night in het beroemde Apollo Theater. Ooit opgezet omdat zwarten niet naar blanke theaters mochten (wel op het podium want ze konden zo goed spelen, maar niet in de zaal). Inmiddels durven ook de blanken er te komen en is het zelfs toeristisch aantrekkelijk, bleek gisteren, toen er wat onschuldig publiek op het podium gehaald werd en er een dance contest werd gehouden. Een jongen uit Amsterdam (die niet kon dansen, maar wel heel erg zijn best deed) won. Tussen de optredens door werden tot vermoeiens toe de sponsors bedankt (geen subsidie) en een stukje over de kerk en God had van mij niet gehoeven. Maar ik zat naast een echtpaar uit Connecticut, dat keihard moest lachen om de grappen van de host, en dat meteen opsprong zodra er gedanst mocht worden en dat luidkeels meegilde als we moesten stemmen op de talenten op het podium. Ik voelde me blanker dan ik me de hele dag gevoeld had. Mijn oren deden pijn na afloop en mijn stem was weg. De rij voor de WC was 54 vrouwen lang. Het was geweldig.


  • mooi licht
    ergens bij princestreet in de buurt
    Nolita is North of Italy, maar om het makkelijker te maken: het ligt eigenlijk gewoon in Italy.
    Italy op Manhattan, dus.


  • Karl kijkt even of zijn decortje goed staat.
    hi karl
    De beste wet ooit. Ga ik inzetten in de rij voor de kassa.
    goeie wet
    Hier gaan alle bruidjes en gommetjes op de foto. Wij zagen twee bruiden die veel mooier waren dan hun bruidegom. Maar de bruid had onder haar enorme witte jurk gewoon een spijkerbroek en sportschoenen aan, die voor de foto nauwkeurig werden bedekt.
    brooklyn bridge
    Let op! Kapot.
    let op kapot
    Meer foto's hier.


  • * Breukelen is het nieuwe Manhattan, zo hoorden wij van de meisjes
    met wie we de eerste avond in gesprek raakten. Op naar Brooklyn dus, te
    voet, over de Brooklyn-bridge. Aan de overzijde eerst een nogal
    verpauperde winkelstraat ingegaan. Dus zo ziet de echte Amerikaan
    eruit. We wilden vooral even naar het toilet, wat niet kon in de
    Wendy's, de Pizzahut, de Domino's, de KFC, de Dunkin' Donuts, en alle
    andere fastfood restaurants die op dezelfde honderd meter zaten. Dus
    dan toch maar naar de McD. Onze eerste keer in NYC. Geheel andere
    dingen op de kaart dan in Nederland. En met een écht blaadje sla, en
    een échte tomaat! Eerlijk. Heel vieze patat en… geen blanke te zien.
    We keken om ons heen en iedereen was zwart. Of Latino. Ze keken ons
    helemaal niet heel raar aan, maar dat kwam natuurlijk omdat ze heel
    politiek correct waren.

    * In Brooklyn krijgen alle zwarte vrouwen witte kinderen.
    Het was bizar om de blanke kindertjes met hun zwarte nanny's rond te
    zien banjeren. Het maakte me treurig, terwijl ze er toch gelukkig
    uitzagen.

    * We waren erg blij met de Lonely Planet
    gisteren. We deden de Brooklyn-wandeling, die erg aan te raden was.
    Langs het water, met stunning views op Manhattan, maar ook langs minder
    voor de hand liggende straatjes. Tussen de Brooklyn Bridge en Manhattanbridge door gelopen. In een fijn café gezeten. Karl Lagerfeld
    gezien die het uitzicht ook prachtig vond. Superaardige vent.
    (Een Amerikaan tegen mij: "Wat zou er hier gaan gebeuren?" Ik: "Hij
    gaat een fotoshoot doen hier, denk ik." "Maar wie is hij?" "Die vent
    met dat witte haar en die staart" "Ohja. Is hij beroemd?" "Hij heet
    Karl Lagerfeld" "Wow, die naam ken ik wel, die is beroemd, man").

    *
    Omdat we Brooklyn meer eer aan wilden doen dan alleen het uitzicht op
    Manhattan, togen we dieper de wijk in. In de heerlijke winterzon door
    het Prospect Park gewandeld. Mijn linkervoet weigert dienst na 70
    kilometer lopen in vier dagen. Daarna nog 10 kilometer door Boerum en
    Cobble Hill gestruind. Prachtige straten met voortuintjes en rode
    bakstenen. In één van de voortuintjes een authentieke Gazelle uit
    Zeeland aangetroffen! Om te eindigen in Smith street, waar diverse fantastische
    eettentjes en restaurantjes zaten. We aten bij een Michelin-recommended
    etablissement, in onze stadskleren, maar dat mocht. Het eten was
    helemaal niet duur, maar na de tax en de fooi erbij toch best wel.

    *
    Bij deze veel dank voor jullie boekentips. Extremely Loud and
    Incredibly Close was fantastisch. Ook Russell Shorto's Nieuw Amsterdam
    vindt gretig aftrek! Het is hier zo fijn en we zijn nog lang niet weg.
    Sterkte met de sneeuw.
    Hehehehe.

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)