Maand: april 2008


  • Tijdens mijn hele mondeling Engels, nu toch alweer zo'n vijftien jaar geleden, sprak ik het woord zalm uit als sal-mon. Het kwetste mijn ijverige aard dat de lerares pas nadat ze mij mijn cijfer had gegeven, vriendelijk zei dat je het woord uitsprak als iets wat klonk als semmon.

    Ik had salmon minstens 10x (The Old Man and the Sea) verkeerd uitgesproken.
    Deze minuscule terechtwijzing tart me nog steeds. Mij zal je nooit meer sal-mon horen zeggen.

    De waanzin van de achtervolging bleek zojuist pas echt.
    Ik sprak de naam van de verketterde schrijver uit als Semmon Rushdie.


  • Eigenlijk had ik een foto willen plaatsen van twee zeven.
    Zeven, als meervoud van zeef, zo van: "Ik 8te de kans dat hier 2 7 zouden staan om mijn 7 jaar te 4en groot".
    Maar wat bleek.
    Ik had geen twee zeven om te fotograferen.

    Sterker nog, ik had niet eens één zeef.
    Dat stelde me een beetje teleur.
    32 en nog geen complete keuken.

    Geen twee zeven dus, en ook niet van plan er eentje te kopen. Wel zeven blijde schaduwvingers om de verjaardag van mijn log mee te vieren.
    all seven and we watch them fall
    Ik hoop eigenlijk voor u dat u dit stukje pas op maandagochtend leest, uw hoofd nog wat suf van de borrel van gisteren, die onverwacht lang duurde omdat het zo gezellig was, en per slot van rekening zondag, en het weer zo lenteachtig, en uw vrienden zo vrolijk, en het leven zo goed, en de portemonnee genoeg gevuld, zoals ook de glazen.

    Zeven vette jaren zijn voorbij.
    Cockie – vier dagen eerder begonnen dan ik – neemt het voorbij helaas (!) veel te letterlijk.
    De seven year itch is hier nog even afwezig.


  • De SGP wil popmuziek verbieden. Lijkt me een goed idee en een zeer haalbaar plan. Bovendien vind ik het sterk dat ze zich meteen al bij het begin van het kwaad roeren en geen afwachtende positie innemen.

    Maar waarom richten ze zich niet op de bioscoopfilm van Dunya en Desie?
    Die zet aan tot zelfmoord, zie het krantenbericht hieronder, en tienermeisjes zijn al zo vatbaar.
    grote paniek bij de SGP


  • tractorverbod
    Een tijdje geleden maakte ik deze foto. Ik liet hem onlangs zien aan een Amerikaan omdat we het hadden over de hoeveelheid (soms hilarische) borden in New York. De Amerikaan dacht dat dit bord betekende: "Pas op, heel veel tractors hier."

    Niet onlogisch.

    In New York viel het ons al op dat de borden over het algemeen veel simpeler waren dan in Nederland. Weliswaar niet altijd voor analfabeten, maar de borden spreken er duidelijke taal. Meestal krijg je ook meteen even mee wat de boete is die je opgelegd krijgt als je het verbod overtreedt.

    Omdat ik heel erg veel van het fotograferen van borden hou (een opmerkelijke, unstoppable fetisj), heb ik een verzameling NYC-borden gemaakt.
    niet wippen?
    (deze Amerikaanse is dan weer heel onduidelijk, temeer daar hij op een elektriciteitsmast hing)


  • Ik besloot samen met andere gekken de vrije, zonnige zondagmiddag in een donkere kroeg door te brengen. Mijn ogen moesten na de fietstocht door de felle zon nogal wennen aan het diepe duister. Maar na enkele stoelen omver te hebben gestoten en een aantal fikse blauwe plekken op mijn knieën te hebben gecreëerd, vond ik een mooie zitplaats met perfect uitzicht op het grote scherm. Ik raakte direct bevriend met degene naast me, zoals dat bij voetbalwedstrijden gaat.

    "Het is best wel moeilijk. PSV moet verliezen", zei hij.
    "Ja, daar moeten we maar op hopen", zei ik.
    "Ik vind dat we heel erg aan Vitesse moeten denken", zei hij.
    "Ja, dat moeten we doen."
    Hij keek heel ernstig, alsof hij heel erg aan Vitesse dacht.
    "Als PSV vijf keer rood krijgt, hebben ze ook verloren", zei hij, alsof het een realistisch alternatief was.
    "Die regel ken ik niet", zei ik.
    "Ik weet zeker dat het zo is", zei hij.
    "Goede regel", zei ik.

    "Wie is je favoriete Ajacied?", vroeg ik.
    Hij wachtte even voor hij met zijn antwoord kwam.
    "Eigenlijk Mitea", zei hij. "Maar die mag nooit echt meedoen."

    Mitea in dit seizoen als je favoriete speler hebben, is zoiets als supporter zijn van Heracles Almelo. Een onvoorwaardelijke liefde moet eraan ten grondslag liggen.
    Het zwak voor mijn nieuwe vriend verdubbelde op slag.
    "Hoe oud ben je?", vroeg ik.
    "Zeven", zei hij. "Maar ik ben bijna acht."

    "Ik vind Adrie Koster best wel goed", zei hij, terwijl de spelers het veld op kwamen. "Maar volgend seizoen komt Marco van Basten."
    Hij sprak de naam uit op een bewonderende en hoopvolle toon, alsof hij zich nog helemaal herinnerde hoe Van Basten de omhaal tegen FC Den Bosch maakte.

    Dat gebeurde 15 jaar voordat mijn nieuwe vriend geboren zou worden. In heel andere eeuw, bovendien, dan waarin hij ooit had geleefd. Blijkbaar heeft Van Basten toch ook de sterrenstatus onder de jongste generatie. Ik realiseerde me dat ik, hoewel ik een paar jaar geleden zou hebben staan juichen als Van Basten de nieuwe coach van Ajax was geworden, ik nu nogal koel ben over zijn komst. Ik zei dit niet, omdat de ogen van mijn nieuwe vriend fonkelden van grenzeloos vertrouwen.

    De vriendschap duurde twee keer 45 minuten.
    "Doei", zei hij.
    Hij liep naar zijn vader, die op het terras een biertje zat te drinken.
    dance4life op klaas-jan!
    (Hoera voor Dance4Life, op alle shirtjes en de borden! Mijn nieuwe vriend zei: "Dance ieve? Dat is zeker de nieuwe sponsor, voor volgend seizoen." Daar had ie even ongelijk, maar als freelancer voor Dance4Life was ik mooi onder de indruk dat het zelfs een zevenjarige opviel).


  • In de Bart Smit stond, naast een zesjarig meisje dat 'ik koop nu dit en de rest van mijn geld bewaar ik tot Turkije' zei, een man bij de kassa.

    "Hij heb dat al", zei deze man, die voor zijn zoontje slechts één deel van een tweedelige set kocht. 
    "Heeft", zei de caissière. Ze schrok er zelf van.
    "Heb", zei de man.
    "Heeft", zei de caissière. "Ik heb. Jij hebt. Hij heeft."

    De man schudde neerbuigend zijn hoofd over zoveel domheid bij het meisje.
    "Heb. Hij heb", zei hij. "Dat is goed. Echt. Hij heb dat gedaan. Niet: hij heeft dat gedaan."
    Het meisje leek het te geloven.

    "Ik was bijna Nederlandse leraar geweest, dus ik kan het weten", zei hij, waarna ze het zeker geloofde.

    Ik wilde vragen "Bedoelt u met bijna Nederlandse dan dat u nu een Duitse leraar wiskunde bent?", maar ik hield mijn mond. Gelukkig was iemand anders heldhaftiger. Even later in de Etos zag ik rompertjes met "Jij is lief" erop.


  • Hoera, we hebben er weer een. Dit keer bij de HEMA.
    fout ja of nee
    Ik heb natuurlijk no geantwoord (ik maak nooit een fout ja!), maar dat had niet als resultaat dat het geen fout was.


  • Net voordat we naar de pizzeria gingen, hadden we tientallen vakantiesites over Portugal bekeken en lustig op alle plaatjes en 'lees verder's geklikt.
    Leuk hoor, internet, maar wat is er veel.
    Je moet eigenlijk een halve week vrij nemen om je vakantie voor te bereiden.
    Al duurt het nog maanden voordat deze vakantie begint. 

    In de pizzeria kregen we het menu van een schoolmeisje dat alleen in het weekend werkte – als ze niet te veel huiswerk had, voegde ze er snel aan toe.
    Op het menu stond onderaan de eerste bladzijde met pizza's:

    >> meer pizza's >>

    Ik kon het niet verhelpen dat mijn wijsvinger richting de tekst ging om er dubbel op te klikken.


  • Diep ontroerd door jullie hartverwarmende reacties (echt!) besluit ik vandaag hier niet de foto te laten zien van de gapende, maar zeer wel herstellende wond.
    Zo ben ik dan ook wel weer.

    In plaats daarvan twee reflecties (ja, het is een beetje mijn ding van het moment, dat waait wel weer over met een sterke zuidwester).
    weer een reflectie hoe schoon is het weer
    ook deez zo mooi
    Ohja, ze zijn 180 graden gedraaid, voor extra special effect.
    Tip van meneer Frank.


  • Ik ben een jonge, gezonde blom in de lente van mijn leven. Desondanks ontstond er een aantal dagen geleden een bult onder mijn huid, terwijl ik mij gans niet gestoten had. Iets onder de huid in mijn zij wilde heel erg graag naar buiten komen. Misschien had het met het mooie weer te maken.

    Voor ik ging slapen zei ik tegen de bult dat hij weg moest gaan, want ik had helemaal geen behoefte aan een hobbel in mijn leven.
    De bult was behoorlijk ongehoorzaam, want de volgende dag was hij twee keer zo groot geworden. Gedurende de dag schreeuwde de bult pijnlijk hard om aandacht. Ik stak mijn kop in het zand.

    De dag erna was de bobbel niet alleen weer twee maal zo groot, de huid eromheen was helemaal rood. Vooral als ik erop duwde was het bijzonder pijnlijk, maar ik kon dat toch niet laten.

    Toen ik de ochtend erna wakker werd, had de bobbel bezit genomen van mijn hele flank. Of nou, toch een groot deel ervan. De bobbel zelf was een aantal centimeter groot, maar het rode gebied eromheen had zich sterk uitgebreid.

    "Oké, oké", zei ik tegen de bobbel en ik maakte een afspraak met de huisarts.

    Vanochtend was het zover.
    Natuurlijk had ik alles al gegoogled en was ik er bijna zeker van dat ik doodging een eenvoudige cyste had. Maar ik hield wijzelijk mijn mond. Dat doe ik altijd bij de huisarts, nadat ik ooit las dat dokters het haten als er van die wijsneusjes langskomen die alles hebben opgezocht op internet. Volgens mij zijn ze bang dat binnenkort blijkt dat zij ook maar alles uit hun hoofd hebben geleerd.

    "Oh, dat is een zeer pittig ontstoken atheroomcyste", zei de deskundige. Misschien zei hij het woord pittig niet en ook het woord zeer niet, maar ik kon zien dat hij onder de indruk was. Ik wilde al opstaan en weggaan, omdat ik me ineens het zinnetje uit de Wikipedia herinnerde. "In dit stadium is de enige remedie de cyste, door er een snee in te maken, ruim open te leggen en de inhoud te verwijderen." En: "Er kan een abces ontstaan waarin zich naast de dikke witte atheroombrij ook dunne en meestal erg vies ruikende pus bevindt."

    Hoe die arts het deed, ik weet het niet, maar even later lag ik VRIJWILLIG met mijn flank ontbloot op zijn bedje.
    Ik moest het verhaal van mijn eerste boek vertellen, zei hij, terwijl hij een KEIGROOT mes in mijn flank zette.
    "Ik weet even niets meer", piepte ik. Ik dacht dat ik flauw ging vallen. Echt.
    "Vertel maar waar het eerste hoofdstuk over gaat", zei hij.
    "Alleen maar om mijn aandacht af te leiden zeker!", riep ik uit, terwijl hij de snee maakte.
    Ik was even in alles ongelukkig maar blij dat ik niet kon zien wat hij deed.
    Hij ging door met snijden in het al ontstoken en opgezwollen gebied.

    "Vertel maar verder", zei hij.
    "Verder?", riep ik, terwijl hij iets deed dat heel erg verschrikkelijk veel pijn deed. "Ik was nog niet begonnen!"
    Hij herhaalde zijn martelende beweging en het deed nog meer pijn.
    Daarna liep hij heel even weg om meer gereedschap te halen. Ik dacht weer dat ik van mijn stokje ging want ik had niet ontbeten.
    "Ik moet hem nog verder leegmaken, sorry", zei hij toen hij terugkwam en hij duwde met iets keihard in en op en rondom het ontstoken gebied.
    Ik gilde.
    Er kwam geen 'erg vies ruikende pus' vrij hoor, want ik ben een proper meisje.

    Toen ik opstond, was het papieren laken op het bed besmeurd met bloed.
    Het hoofdeinde was nat.
    Ik denk van het angstzweet, maar het kunnen ook tranen zijn geweest.

    Je maakt wat mee, zo in het leven.

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)