Uit de auto kwam pompende muziek. Vier Marokkaanse jongens stapten uit. Ik moest iets door een brievenbus op de Herengracht gooien en liep het trappetje van het grachtenpand af.
Een van de vier jongens kwam op me af.
Het was zondagmiddag, en dus nog licht, maar dit waren wel Marokkanen. Daar lees je genoeg over, in de krant.
'Mag ik u wat vragen, mevrouw?', vroeg de jongen.
'Ja', zei ik.
'Deze gebouwen he, die zijn heel oud, of niet?'
'Ja', zei ik.
'Echt heel oud he, je ziet het aan die stenen, toch?'
Ik keek even naar de stenen, als een soort check of ik wel echt de waarheid had gesproken.
'Ja', zei ik. 'Heel oud.'
Hij keek naar de stenen, en ik ook, om te kijken of hij misschien een enkele steen bedoelde die er ouder uitzag dan de rest.
'Echt heel oud', zei hij.
'Ja', zei ik. Ik vroeg me af waar hij heen wilde.
'Echt zo oud als, zeg maar, de Tweede Wereldoorlog?', vroeg hij.
Ik nam de jongen in mij op. Hij zag er netjes uit. Hij was een jaar of twintig en zeker niet dom.
Met een enthousiaste blik keek hij mijn kant op.
'Wel een heel stuk ouder dan de Tweede Wereldoorlog', zei ik.
'Echt?', vroeg hij ongelovig.
Een van de andere jongens kwam naar ons toe.
'Mijn huis is al uit 19 nogwat', zei hij. 'Dit ziet er echt nog ouder uit.'
'Hoe oud zijn deze huizen dan?', vroeg de eerste jongen aan mij.
'Ze zijn gebouwd in iets van 1675', zei ik, hopend dat ik het juist zei.
'Wat man, dat is echt oud!', riep de jongen.
Hij keek met opengevallen mond naar het pand.
'Is dat huis ook zo oud?', vroeg hij, terwijl hij het grachtenpand ernaast aanwees.
'Alle huizen hier', zei ik. 'Zijn zo oud. Dit is waar Amsterdam ooit begon. De hele binnenstad is zo oud.'
'Te gek man', zei de jongen. 'Ik vind het supermooi. Echt supermooi.'
De vier jongens keken nog een tijdje ademloos naar de gevels.
Ik zag de gevels door hun ogen en zag hoe oud ze waren.
'Woont u hier?', vroeg de jongen.
'Was het maar waar', zei ik.
'Ja', zei de jongen.
'Ik wens u nog een fijne dag', zei hij. Met zijn vrienden liep hij in de richting van de stad.
'Ik jullie ook', zei ik.
'Dat gaat wel lukken', zei hij. 'Het is hier echt supermooi.'