Vroeger begon ik half september zo’n beetje de houdbaarheidsdata van producten in de supermarkt te onderzoeken.
Kaas kwam eerst.
Eieren, daar stond het ook al half september op.
En als 3 oktober dan op de pakken melk stond, wist ik: ik ben bijna jarig.
Jarig zijn is anders geworden.
Ik zag een paar dagen geleden pas dat mijn verjaardag op het pak melk in de koelkast stond.
Ik heb niet afgeteld, ik ben niet zenuwachtig geweest, ik heb niet reikhalzend uitgekeken.
Maar ik ben nog wel zo kinderachtig dat ik heel hard wil roepen dat ik jarig ben.
Ik ben jarig!
Ik ga zo taart eten in het ziekenhuis, er is een crematie en een bruiloft.
Het belooft de raarste verjaardag tot nu te worden.
Wat helemaal niet slecht hoeft te zijn.
Geef een reactie