Maand: juni 2009


  • pluk de nacht
    Waar kun je met dit broeierige weer beter zijn dan op een festivalterrein?

    Een van de leukste zomerfestivals in Amsterdam is Pluk de Nacht op het Stenen Hoofd, aan het water. Films die eerder wel op festivals, maar niet in de bioscoop hebben gedraaid, worden daar op reusachtig scherm vertoond.

    Als de zon uitgaat, gaat de projector aan. Ervoor kun je een hapje eten en een drankje drinken en bijvoorbeeld je strandstoel alvast veilig stellen. Succes verzekerd. Ook als het regent.

    Het festival is dit jaar van 6 t/m 15 augustus.
    Dat duurt nog even, maar ze hebben nu een wedstrijd uitgeschreven omdat ze op zoek zijn naar een blogger. De winnende blogger mag dagelijks een stukje op de site zetten.
    Superleuk om te doen natuurlijk.

    De jury bestaat uit Hans Beerekamp en Merel Roze.
    Ik ben gevoelig voor alle soorten chantage.

    (nog een festivaltip: de Rommel Hemel (sic) op Over het IJ met de immer geweldige Suzanne Bakker)


  • Poes Maus lag er zo mooi bij in het zonnetje dat ik voor het eerst in het nieuwe huis mijn digitale spiegelreflex pakte en haar begon te fotograferen. Ik schoot een foto of tien, waarbij ik al het idee had dat het niks ging worden.

    Toen kwam zus Ronja met haar brutale piepstemmetje aangezet.
    Ik drukte twee keer af, en jawel hoor.
    Fotogeniek mormel!
    Ik heb al honderd goede foto’s van haar.
    miauw
    miauw miauw miauw


  • De vrouw zat zo breed in haar eentje in de vierzits, haar ene tas naast haar, haar andere tas voor haar, haar krant maximaal opengespreid, dat ik het niet kon laten juist bij haar aan te schuiven. 

    Goedemorgen!, zei ik enthousiast. Haar blik verried dat ze het idee had dat het leed van de slachtoffers in Iran niets was vergeleken bij het hare. Waarschijnlijk had ze vanochtend ontdekt dat haar man vergeten was de kralen uit het dorp mee te nemen voor de ketting die ze voor haar pasgeboren kleindochter zou maken. 

    In de vierzits naast haar zaten twee vrouwen. Kort, geblondeerd haar, kleurige bril, t-shirts met veel print. Klets klets klets gingen ze. Over naalden uit Irak die met hiv waren besmet. Over de treinreis van Johan en hoe erg dat wel niet was geweest. 

    De vrouw schuin tegenover mij beet haast op haar tong van irritatie. Ze wierp de twee dames een vernietigende blik toe, alsof ze daarmee zou kunnen overbrengen dat We! hier! in! een! stiltecoupé! zaten. Klets klets klets gingen de dames. Had je dat gelezen? Elke keer als het volume van klets klets klets omhoog dreigde te gaan, bijvoorbeeld door een lach, kwam die nietsontziende haat weer in de ogen van de vrouw tegenover me.  

    Maar ze zei niets.  Na een tijdje begon me haar zwijgende irritatie zo tegen te staan, ja inderdaad omdat ik hem herkende, omdat ik, bijvoorbeeld tijdens stille concerten waar mensen keihard doorheen brullen, me ook altijd beperk tot boze blikken, dat ik aan de klets klets klets vroeg of ze doorhadden dat ze in een stiltecoupé zaten.

    Sorry! 

    De rust erna was verhelderend. De klets klets klets hadden plotseling een minuut of 30 voor zichzelf, zonder praten, de mevrouw tegenover me keek tevreden, alsof het recht zijn beloop had gekregen. En ik bedacht voor het eerst dat ik ook best eens een stukje op mijn iphone kon typen.


  • wat een gedoe, trouwen


  • Toen ik de hoek omging, waar het altijd waait, maar die dag nog veel harder, liep ik bijna op tegen een oude vrouw. Tegen haar borst hield ze een enorme plant gedrukt die was ingepakt met cellofaan en cadeaulinten.

    “Mevrouw, mag ik u alstublieft iets vragen?” vroeg ze, terwijl het cellofaan gemeen in haar gezicht waaide. “Ik ben de weg kwijt.”

    Ik vroeg haar waar ze moest zijn. Ze vertelde me het adres, maar ik kon de straatnaam niet meteen plaatsen.
    In mijn nieuwe buurt weet ik nog niet precies waar de ene kade ophoudt en de andere begint.
    “Ik moet het even opzoeken” zei ik.
    “Wat zegt u?” riep ze.
    De wind sloeg nogmaals het cellofaan in haar gezicht.
    “Komt u maar even mee” zei ik.
    “Wat zegt u?” vroeg ze.

    Ik pakte de plant kordaat van haar over. Ze protesteerde niet. Ik opende de deur van mijn appartementencomplex. In de hal wachtte ik tot zij binnen was. Ik zette de plant op de grond. Hij liet zijn kopje hangen. Zonder de wind was het plotseling stil.
    “Ze hadden me gezegd dat het vlakbij de parkeergarage was. Ik moest er om 18 uur zijn.”
    Het was zeker half zeven.
    “Ik loop al een hele tijd te zoeken, ik ben moe, ik heb het koud. En het waait zo.”
    “Ik zoek even op waar u moet zijn” zei ik, terwijl ik mijn iPhone pakte en Google Maps opstartte.
    “Wat zegt u?” vroeg ze.
    Even vroeg ik me af of de vrouw dement was.

    Mijn iPhone gaf aan dat het niet ver was, maar wel aan de andere kant van de gebouwen.

    “Kom” zei ik.
    “Wat zegt u?” vroeg ze.
    Ik pakte de plant op en liep samen met de vrouw naar buiten. Ze volgde, langzaam. Op chique, maar comfortabele oudevrouwenschoenen met steunkousen.
    Meteen sloeg de wind het cellofaan dat om de plant zat kapot. De krulletjes van het cadeaulint dansten alle kanten op. De kop van de plant werd door de wind nog instabieler.
    “Sorry voor de plant” mompelde ik.
    “Waar gaan we heen?” vroeg ze.

    We deden er een paar minuten over om er te komen.
    Eenmaal op de kade zag ik het nummer waar de vrouw moest zijn niet.
    De mensen aan wie ik het vroeg, hadden geen idee.
    “Blijft u hier even staan” zei ik.
    “Wat zegt u?”
    Ik liep met de plant in mijn armen weg van haar. Realiseerde me dat ik haar gewoon achter kon laten, haar kon laten barsten, en de plant mee kon nemen.

    Er was geen straatnaambordje op de kade, maar de huisnummers klopten niet.
    Ik liep terug.

    “Het klopt niet!” riep ik tegen de vrouw.
    “Wat zegt u?” vroeg ze.

    “Heeft u geen telefoonnummer?” schreeuwde ik, terwijl ik een telefoon mimede.
    “Ja, maar ik heb geen telefoon!” zei ze, wanhopig.
    “Ik bel wel even!”

    De vrouw opende haar damestasje. Ik zag twee incontinentieluiers, een dikke portemonnee, iets van goud. Terwijl ze haar adresboekje pakte, hing haar tasje open aan haar arm.

    “Robert en Jan” stond in haar adresboekje.
    Ze wees naar het nummer.
    Ik belde.

    “Met Robert”.
    “Ja, dag, met Merel Roze, ik sta hier met een oude dame. Zij heeft een afspraak met u. Ze is de weg kwijt.”
    Een zucht van verlichting.
    “Ik kom meteen naar jullie toe.”

    Even later overhandigde ik de plant aan de rechtmatige ontvanger. Een man van mijn leeftijd, iets ouder misschien.
    “Zij is mijn redder” zei de vrouw.
    De man bedankte me.

    Ik liep een beetje verward terug naar mijn eigen gebouw.
    Ik mocht dan wel een redder zijn – dat de oude dame zo dapper was geweest om helemaal hierheen te komen, vond ik veel heldhaftiger.


  • U ook!
    geweldig
    In Groningen, bij het station.
    mooi plaatje
    In Groningen, in het Stripmuseum, alwaar de Sigmund-tentoonstelling net was begonnen. Sigmund was de reden dat wij erheen gingen, maar het museum bleek ook verder eigenlijk wel interessant.
    sigmund
    Lieve briefjes op warme lentedagen. Helaas was het krat leeg. En terecht.
    zoet!
    Workshop fotografie (meer beeldbewerking) van Rahi Rezvani, tijdens het Fotofestival Naarden. Heel veel geleerd, maar nog niks in praktijk gebracht wegens het niet hebben van Photoshop CS3 of CS4 (wel 7.0). 
    rahi rezvani
    Nog iets meer op Flickr.

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)