Jaar: 2010


  • sneeuw
    Veilig binnen.


  • In de categorie ‘Nee, we hebben geen tekstschrijver nodig’ de melding van Facebook.
    vroeger moest ik grinniken om sexe


  • De opwinding, ik weet het nog goed.
    December vorig jaar.

    Opstaan, voelen dat er iets aan de hand is, het gordijn opendoen en zien dat de wereld is veranderd.
    Daarna op de fiets met moeite, ongewend aan het nieuwe wegdek, onderweg naar een squashpartijtje, waar ik vriendin K. bijna omhelsde van vreugde. Wat was het mooi.

    Alleen omdat de wereld wit was.
    Omdat het had gesneeuwd.
    En niet zomaar, nee, echt.
    Dit zou wel eens kunnen blijven liggen.

    Na het squashen foto’s maken, van witte parken, topzware takken, besneeuwde tramlijnen, ganzen in dezelfde kleur als de grond waar ze op stonden, dunne laagjes ijs op de grachten, een eerste aanzet tot een sneeuwpop.

    Ons vocabulaire was niet meer toereikend voor de dingen die ontstonden.
    We verzonnen nieuwe woorden.
    We hielden sneeuwbalgevechten, spraken er eindeloos over, keken vanuit de warme hoogte neer op de mensen buiten in de kou.
    Bleven vastleggen.

    Toen dit jaar de eerste vlokken vielen, zei ik nee.
    Ik herinnerde me de eindeloze vertragingen op het spoor, de verraderlijke ijzel en de besneeuwde fietspaden, de blubber die vervolgens bevroor. Het gedoe.

    Maar bovenal miste ik die eerste opwinding over hoe mooi de wereld eruitzag en over hoe stil alles was.


  • Toen de regering van Winston Churchill geld nodig had om de Tweede Wereldoorlog te financieren, werd hem geadviseerd het geld bij de kunst- en cultuurbegroting weg te halen.
    ‘Maar waar vechten we dan nog voor?’ vroeg de staatsman zich af.

    Mooi stuk van Saskia Goldschmidt op deze dag.


  • Mijn vader is van de muur gevallen.
    Twee keer in twee dagen.
     
    De eerste keer betrof het de trouwfoto uit 2005.
    Het lijstje vond ik in vele stukken en splinters uiteengevallen terug op de vloer.
     
    De foto toont de hele zaal. Iedereen klapt, terwijl mijn vader mijn stiefmoeder hartstochtelijk kust.
    Sommige aanwezigen pinken een traantje weg.
    Een klein stukje glas bedekt nog net mijn oom, de rest van de mensen is van bescherming ontdaan.
     
    Vandaag bij thuiskomst weer een lijstje op de grond.
    Dezelfde plek, andere foto.
    Met de voorkant voorover naar de vloer gevallen.
     
    Een oude foto, maar voor mij nog fonkelnieuw. Onlangs trots opgehangen.
    In zwartwit danst mijn vader met mijn moeder, beiden nog een stuk jonger dan ik nu ben.
     
    De grove barst in het ovale glas loopt precies door de lachende bovenlip van mijn moeder.
    Dan doorklieft hij bruut het rechteroog en het voorhoofd van mijn vader.
    De topjes van zijn vingers, liefdevol in mijn moeders hals, worden door de barst genadeloos afgehakt.
     
    Mijn moeders bovenlip lacht al 28 jaar niet meer.

    Snel mijn vader gebeld.
    Alles in orde.


  • * Onze gehuurde fietsen maakten het bezoek aan de Spaanse stad extra aangenaam. Valencia is zo plat als Nederland, dus fietsen kost geen enkele moeite. Hoewel: nog niet alle Spaanse automobilisten zijn even gewend aan rondcrossende Hollanders, die de stad op die manier onveilig maken. Er zijn fietspaden, die soms een raadselachtig patroon aanhouden – vaak maar aan 1 kant van de weg, en dan nog kijken tegemoetkomende fietsers je aan alsof je iets doet wat niet mag. Het mocht de pret niet drukken. Gewapend met onze tweewielers reden wij van Noord naar Zuid en van West naar het Strand. Tring tring!
    fietsen door valencia

    * Valencia is, voor zover mijn kennis reikt, nog maar een paar jaar een zogezegd hippe bestemming. Naar mijn weten ging er vroeger geen directe vlucht heen. Nu vliegen budgetmaatschappijen af en aan. Door onder andere de zeilwedstrijd America’s Cup en de Formule1 naar Valencia te halen, heeft de stad in korte tijd meer publiciteit gekregen. Dat resulteert in een toeristvriendelijke stad met steeds meer bezienswaardigheden. Maar vergis je niet: op onze fietsen reden we eens te meer het toeristische pad af en zagen we wijken die op instorten stonden. Ook zag ik voor het eerst sinds lange tijd (als Amsterdamse, mind you) mensen heroïne gebruiken. Een leus op een muur bij het ultramoderne en prachtige architectonische hoogstandje La Cuidad de las Artes y las Ciencias verwoordde het als volgt (hoewel dat misschien meer over banken ging):
    things are really wrong

    * Die Cuidad de las Artes y las Ciencias dus. Ontworpen door de bekende (ik kende hem overigens niet) Valenciaanse architect Calatrava. Het was fantastisch om er rond te lopen, het ene gebouw nog futuristischer dan het andere. Er zitten een IMAX, een planetarium, het grootste Europese aquariumpark, het wetenschapsmuseum en een botanische tuin. Als je van architectuur houdt, gaat erheen!
    calatrava ciudad de las artes y las ciencias.

    * Een paar kilometer van die Cuidad vind je de oude binnenstad. Deels opgeknapt, deels nog verkrot. Kleine straatjes, plotselinge pleintjes, cafés en terrassen. En natuurlijk een mooi plein met een enorme cathedraal, met een toren waar je op kunt om Valencia vanaf boven te kunnen bewonderen (check dat penthouse, daar heb ik mijn zinnen op gezet).
    check dat penthouse

    * En jawel, extra fijn, is er aan de Oostkust ook nog het strand met palmbomen. Met de fiets in een kwartiertje bereikbaar, met de metro zelfs nog sneller. Er is plek zat, ook in de zomer, want het strand is lang en breed. Nu was er bijna niemand, waardoor we werden lastig gevallen door een Spaanse bejaarde meneer die ons muy guapa vond. Dat compliment stak ik mooi in mijn spreekwoordelijke zak.
    playa de valencia  fijn

    * Morgen wordt het weer vast minder mooi. Zeiden we. Dus die musea doen we als het bewolkt is. Er was geen wolk. Er was 24 graden, strakblauwe luchten en veel te lekkere tapas, paella en agua de Valencia. Kortom. We moeten zeker nog een keertje terug.


  • Een lang weekend Valencia in 6 foto’s: een beetje oud, een beetje nieuw, het grootste aquarium van Europa, op de fiets. Zon! Strand. Tapas. Genieten. Morgen meer tekst.
    valencia
    valencia
    valencia
    valencia
    valencia
    valencia


  • ik heb je boek
    schider
    bij ikea
    peter is ziek!
    coup(e) wilders loesje


  • franca treur dorsvloer vol confetti Hebben jullie al gestemd op de
    NS Publieksprijs?
    Zo nee, dat kan nog tot en met
    14 oktober.

    Ik heb een suggestie waar u geen spijt van zult krijgen!
    Stem op Dorsvloer vol Confetti, van Franca Treur.

    Wat? Heeft u Dorsvloer vol Confetti nog niet gelezen?
    Ook daar krijgt u geen spijt van. Dat lukt voor 14 oktober bovendien nog wel en dan kunt u alsnog op haar stemmen.

    —-

    Nu ik toch bezig ben, vestig ik graag de aandacht op twee andere mooie kunstprojecten.

    Koos du Plessis

    Koos du Plessis Die land van blou saffiereDe cd Die land van blou saffiere, van Koos du Plessis. Een man van wie ik nog nooit had gehoord, tot mijn collega vertelde dat hij al zijn zuurverdiende geld in het project zou stoppen om de beste man te eren met een prachtige cd. Koos du Plessis is een Zuid-Afrikaanse zanger (en aldaar een legende). Hij zingt in het Zuid-Afrikaans, en door zijn goede articulatie is het voor Nederlanders goed te verstaan. Prachtige liedjes en mooie teksten. Mooi cadeautje voor iedereen die houdt van liedjes!

    Maartje Jaquet
    owl maartje jaquetEn tot slot was ik in een piepklein galerietje waar Maartje Jaquet nu exposeert. Zij ziet van alles op straat en maakt daar foto’s van, die ze soms begeleidt met een gedichtje. Soms zie je na een tijdje pas wat zij ziet, soms zie je in een scheur in het wegdek ook duidelijk meteen een hond. Het leuke is, na het verlaten van de expositie, bekeek ik alle scheuren en kleuren op straat op zoek naar gezichtjes en dieren. Neem een kijkje op haar site.


  • Oosterpark

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)