Een te dikke Duitser met lang, zwart haar schoof vlak voor mij de kampeerwinkel binnen. Hij droeg een hemd, waardoor ik optimaal kon genieten van zijn behaarde schouders.
De man pakte een conservenblik met bami goreng uit het schap. Ik was gedurende de week al een aantal keren in deze winkel met zeer beperkt assortiment geweest, en dacht alles wel gezien te hebben. Blijkbaar heb ik een blinde vlek voor maaltijden in blik. Onbewust snobisme. De Duitser bestudeerde het etiket. Langdurig. Voor- en achterkant. Als je daarvan kunt spreken als het blik rond is. Want dat was het. Ik moest verder. Ik had nog meer te doen. En een leeg mandje.
Bij de kassa kwam de man achter me in de rij staan.
De bami goreng in blik had het niet gehaald.
Op de rolband legde hij vier halve liters bier en evenveel Bounty’s.
Geef een reactie