Tag: bus


  • in de bus in utrecht
    Leuke jongens, bij het GVU.


  • Een weekendje weg, dat leek ons nou wel wat, zo met Pasen. Het zou ongetwijfeld heel mooi weer worden, dus boekten wij een aanbieding in een hotel in een dorpje met veel natuur in de buurt.

    Op de eerste dag van de reis kwam de regen met bakken uit de hemel.
    We besloten nog niet naar onze accommodatie door te reizen maar te blijven hangen in Zwolle.
    Ik was nog nooit in Zwolle geweest en het bleek een zeer plezierige eerste kennismaking.
    Zwolle maquette

    Op de achterkant van het door ons aangeschafte plattegrondje stond dat er in de Sassenpoort een museumpje was met de geschiedenis van de stad. Dat wilden wij wel zien.
    Wij troffen bij de Sassenpoort geen enkele aanwijzing aan hoe we naar binnen konden.
    Een vriendelijke Zwollenaar zei, nadat wij een aantal rondjes om de poort hadden gelopen, dat we moesten aanbellen bij het advocatenkantoor.
    Sassenpoort Zwolle

    “Zie ik eruit als een portier?”, vroeg de man die de deur opendeed.
    “Nee, u ziet eruit als een advocaat”, zei ik.
    De advocaat was toevallig op kantoor. Er werd al een tijdje een nieuwe poortwachter gezocht. De vacature stond uit.
    De advocaat was de kwaadste niet. We mochten, terwijl hij doorwerkte, wel zelf even naar boven lopen, mits we geen deuren openden die we niet mochten openen en alle lichten achter ons uit zouden doen. Hoera.

    Die avond aten we in De Librije Het Pestengasthuys, waar we ongekend verwend werden.
    Het enige nadeel aan zoveel heerlijks was dat we daarna nog een hele busrit moesten maken naar onze accommodatie.

    Bij onze accommodatie aangekomen, in het holst van de nacht, bleek de firma reeds gesloten.
    Op de balie lag een kaartje met onze naam erop. Na een vergeefse zoektocht door diverse gangen en een heel enge lift werden we door een keukenhulp naar onze kamer gebracht. Op onze kamer kregen we de slappe lach omdat we het zelf niet lelijker hadden kunnen maken. We schoven de twee bedden tegen elkaar.

    Samen met hoogbejaard Nederland en kinderrijke gezinnen stonden we de volgende ochtend aan het ontbijtbuffet.

    In het dorp was alles dicht.
    Het was zondag. En Pasen.
    De vele kerkklokken doorbraken de stilte.

    Bij het busstation wachtten we op de bus naar Giethoorn. De ramen van het bushok waren uit de sponningen geslagen, de pijlers beklad. Verderop stonden enge kinderen op een foto.
    Enge kinderen
    Toen ik De Man des Huizes een kus gaf, werd er door de vader van een groot gezin in een auto boos naar ons getoeterd en gewezen.
    Ik begreep bushokjesvandalisme ineens heel goed.

    Zwartsluis
    In de bus waren we de enigen.
    De oude buschauffeur maakte een praatje met ons.

    Giethoorn bleek, ondanks de regen, pittoresk en een leuk uitje. We maakten een boottochtje, overdekt.
    Ik kocht een sjaal in een toeristenwinkel, want ik had het koud.
    We kochten ook knieperties bij drie oude dames.
    knieperties lekker mmm

    Na een paar uur pikte de oude buschauffeur ons weer op.
    Er was niemand anders in de bus.
    Toen hij ons afzette, maakten we weer even een praatje.

    We spendeerden de rest van de dag aan het achterhalen hoe de bekende Nederlander heette die in ons hotel verbleef. We zijn er, ondanks verwoede Google-opdrachten, nog steeds niet achter. Ze is blond, jaar of 45, presentatrice bij een commerciële zender.

    De volgende dag was het weer zondag.
    Alles was dicht.
    De kerktorens glommen in het zonlicht. Maar het waaide en het bleef koud.

    Na het ontbijt gingen we terug naar Amsterdam.
    We waren de enigen in de bus.
    De buschauffeur maakte een praatje met ons.


  • “Oh, ik wek met mijn onbewust asociaal gedrag agressie op bij 3726 mensen per jaar!” riep mijn collega, starend naar zijn scherm. Hij klonk er redelijk tevreden over.
    “Ik bij 0 mensen” zei mijn andere collega, die overal had ingevuld dat ze nooit iets verkeerd deed. Want zo is ze.
    “Ik bij 365 mensen, maar ik ben het er niet mee eens” zei de andere collega, die me vervolgens ging uitleggen waarom ze de uitslag van de test niet wetenschappelijk genoeg onderbouwd vond.

    Ik was net binnengelopen en ze hadden allemaal de test gedaan.
    Zoals u begrijpt, ging ik fluks aan het werk zonder de test te maken.
    Zo ben ik dan ook wel weer.
    (Ik had hem thuis al gedaan)

    Een paar uur later zat ik in de bus naar het immer pittoreske Amsterdam Noord.
    Het was rush hour en de bus was tot de nok toe gevuld. Ik had een zitplek, naast een vrouw die heel erg stonk en flink veel zuchtte. Zou dat ook onbewust asociaal gedrag zijn?

    Naast mij keek een meisje dat zich staande moest houden aan een paal mij heel vuil aan.
    Ik schrok van haar blik en glimlachte vriendelijk terug.
    Zo ben ik dan ook wel weer.
    Haar vuile blik werd er gans niet minder op.

    Het meisje was een jaar of twintig, misschien iets ouder.
    Geen enkele reden in ieder geval om voor haar op te staan. Ik keek of er misschien een oudje geen zitplek had, maar dat was niet het geval. Ik keek langs de stinkende mevrouw uit het raam. We gingen de IJ-tunnel in.

    Ik kon het niet laten om te kijken of het vuile meisje me nog aankeek.
    En jawel!
    Haar blik, omrand door zwart oogpotlood, zei dat ik een onbewust asociaal persoon was, en niet zo’n beetje ook.
    Toen zag ik haar buik.
    Ze had een strak, grijs t-shirt aan.
    Daaronder was een bolling te zien.
    Een kleine bolling.
    Een bolling zoals je hebt als je iets te veel van lekkere dingen houdt en niet sport.
    Of een bolling zoals je hebt als je drie maanden ervoor zwanger bent geschopt.

    Snel haalde ik mijn starende blik van haar buik af.
    Ik glimlachte vriendelijk tegen de lucht.
    We waren de tunnel uit.
    Ik schatte mijn kansen in.

    Zou ik het meisje, dat minstens tien jaar jonger was dan ik, een zitplaats aanbieden?
    Mezelf daarmee moeten verantwoorden, zeggen dat ik dacht dat ze zwanger was, waarna niet alleen zij, maar ook vele van haar Noordse vrienden mij zouden aanvallen? Met lange nagels en tactieken die ik als meisje van de overkant van het IJ niet gewend was?
    Of moest ik blijven zitten, in de wetenschap dat ik wellicht asociaal bezig was?

    Het was niet moeilijk om te kiezen. Ik besloot tot het laatste.
    Ik zag de huisjes van de Vogelbuurt, verderop de Merelstraat, in het zonnetje stralen.
    En telkens weer die priemende ogen van het meisje op me gericht.

    Bij de derde halte stapte het merendeel van de passagiers uit.
    Ook de stinkende vrouw naast me.
    Snel schoof ik een stukje op, richting raam.
    Het drama had zich vanzelf opgelost.
    Een prachtige zitplek kwam vrij voor het meisje met de vuile blik en het bolle buikje.

    Het meisje bleef staan.
    Nog vele haltes lang.

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)