Tag: sterretjes


  • * Of ik voor één dagje op en neer meewilde naar Düsseldorf om naar een tentoonstelling te gaan. Malle ep, die vriendin C., dacht ik nog. Maar bleek een uitstekend idee. Sehr gut.

    Sehr gut

    * Andreas Gursky, een Duitser. Das Werk steht innerhalb der zeitgenössischen Fotografie für eine Neubewertung des Realismus durch die konzeptuelle Inszenierung bzw. Bild­montage mit den Mitteln digitaler Technologie.

    * Blijf verbaasd over hoe slecht mijn Duits is. Verstaan gaat nog wel, maar spreken blijkt onmogelijk. Tragisch.

    (Andreas Gur)skyline

    * Het werk van Gursky is zeer de moeite waard! Fascinerend, zeker in het echt – de plaatjes van zijn werk op internet halen precies alles weg wat zijn werk nu juist zo indrukwekkend maakt. We mochten geen foto’s maken van de foto’s en dat is eigenlijk maar goed ook. Gaat zijn werk dus zelf maar bekijken. De tentoonstelling is verlängert tot 3 februari.

    * Het is me een raadsel waarom de pizza het wereldwijd zo ver heeft geschopt en de Flammkuchen de Nederlandse grens niet eens over is gekomen. Ik roep 2013 uit tot het jaar van de Flammkuchen.

    * Wat een vrolijke, aardige en grappige mensen zijn die Duitsers!

    * Ik ben nooit in Duitsland. Alleen vaak in Berlijn. Goed voornemen voor 2013: meer naar Duitsland. Toll!

    * De heenweg duurde 2,15 uur. De terugweg 3. Twee leerdoelen: 1. mijn topografische kennis van Duitsland opschroeven en 2. voortaan ook voor de terugweg de routebeschrijving meenemen (of: TomTom aanschaffen) 

    * Ik dacht dat we voor de Kunst gingen, maar ik denk eigenlijk dat deze onderneming bedoeld was om te testen of de nieuwe auto van vriendin C. de 180 km per uur zou halen. Zonder problemen.

    The Dusseldorf Eye


  • * Wat een geluk! Stiefmoeder Kiek trakteerde ons voor haar verjaardag op een lang weekend Parijs. Met het hele gezin togen wij naar de Franse hoofdstad, omdat zij ons haar Parijs wilde laten zien. Broerlief reist de hele wereld rond, maar vond Parijs altijd mwah.

    * We zaten in een fantastisch appartement (had Kiek via internet gevonden) van een actrice en een regisseur (imdb kende haar, hem niet) vol films, kunst- en fotoboeken. Mooie, hoge plafonds met afbladderende kalk, een krakende parketvloer en zelfgemaakte slaapmeubels.

    * Het appartement was gelegen in een slechte dus fijne buurt (voor de kenners: bij metrostation La Chapelle). In onze straat rook het naar India. De wifi gaf namen als Hare Krishna, Shiva, Ganesha Sweets.

    * Ik kon het niet laten om achter alles wat eindigde met het woord royal ‘with cheese’ te zeggen. Bijzonder hinderlijk (‘ainderlek’) voor mijn medereizigers.

    * Het is maar 3 uur en 19 minuten in de trein vanaf Amsterdam. De trein rijdt een deel van het traject langs de snelweg en dan laat je de auto’s lachend achter je. Woehahaha.

    * We hebben geen Eiffeltoren gezien (behalve vanuit de verte), geen Champs Elysées, geen Arc de Triomphe. Heel aangenaam.

    * Ik werd, toen ik er zaterdagmiddag in mijn eentje op uit trok, aangezien voor een local. Ik ben twee koppen langer dan de meeste Françaises, en een kop groter dan de mannen. Bovendien had ik een Nederlandse reisgids in mijn handen. Kortom, de dame in kwestie was niet helemaal realistisch, maar het voelde als een groot compliment.

    * Ik begrijp in het buitenland vaak niet hoe mensen douchen. Sowieso is de slang altijd te kort, maar dat lengteverschil snap ik. Maar hoe zepen die lui zich in, hoe wassen ze hun haar, als je de douchekop niet kunt ophangen?

    * En weer kwam ik terug uit Frankrijk met de ontkrachting van het beeld dat ik van Fransen heb: chagrijnig en vervelend. Integendeel: grapjes galore. Nu moet ik toch proberen dat hardnekkige negatieve beeld permanent bij te stellen.

    * De architect die het Centre Pompidou (mede) heeft ontworpen, Renzo Piano, heeft ook het NEMO in Amsterdam ontworpen. Dat wist u vast al. Ik niet.

    * Tip voor iedereen: fietsen door Parijs. Alleen, of, zoals wij deden, met een gids.

    * Het was een fantastisch weekend. Parijs is geweldig! Zelfs mijn broer zei, lopend in de zon langs het Canal St. Martin, dat hij Parijs toch wel erg tof vond.
    Place Dauphine
    Institut du monde arabe
    Paris! Notre Dame, Ile de la Cité


  • * Lowlands was geweldig en ik was tevreden over hoe het ging. Zie ook CultuurpodiumOnline. Het schijnt dat er ook nog een mp3 komt. Die plaats ik hier, indien verkregen. Er komt een podcast van, op 23 oktober. Er bestaat een podcast van! Download de podcast.

    * Wat mijn muzikale ontdekking was van dit jaar, werd me gevraagd. “Dat ik écht niet meer op de hoogte ben van de muziek van dit moment”, zei ik. Ik ben nu bezig aan een enorme inhaalslag, maar mocht u nog tips hebben, volgaarne.

    * U kunt weer stemmen voor de NS PopulariteitsPublieksprijs. Zou leuk zijn als Paulien Cornelisse tegen de verwachtingen (Tonio) in zou winnen. U heeft nog 44 dagen om de boeken te lezen en uw eigen mening te vormen. Mocht u daar geen zin in hebben, stem dan gewoon op Paulien Cornelisse. 😉

    * De zomer is voorbij en er staan allemaal leuke uitstapjes in binnen- en buitenland op het programma.

    * Kazen maar ook hele winkelketens flirten met me:
    je bent zelf een stuk


  • * Hej hej lieve lezers en lezeressen. Ik was afgelopen weekend in Stockholm (de verleiding is groot om Stöckhölm te schrijven maar dat doe ik dus niet, want dat slaat nergens op, en na drie dagen heb ik ineens heel veel niveau). Mycket bra!

    * Mijn vader heeft mijn hele jeugd lang ‘muke bra!’ geroepen als hij ook ‘heel goed’ kon zeggen. Een van de vele charmante dingen van mijn vader (die vandaag jarig is, muke bra!). En na 36 jaar kwam ik erachter dat je het schrijft als ‘mycket bra’. Muke bra werd mycket bra. Dat is een ongelooflijke verandering in mijn leven.

    * Kardemom. Het was drie dagen zoeken in mijn smaakregister en ik kwam er pas achter toen vriendin K. het zag staan op een potje. Dát was de smaak die steeds terugkwam in de zoete gerechten! Zweden houden erg van een fika, een zoet broodje bij de koffie, met flink veel kardemom. Een kruid dat je eerder in een Indiase curry verwacht, maar waar ze in Zweden dus kwistig zoete zaken mee opleuken. Voor liefhebbers van kardemom zeker geen straf, voor vriendin K. niet zo’n succes. Ook de broodjes bij de bakker bij ons op de hoek waren overgoten met kardemom. De bakker die volgens onze verhuurder ook voor de Nobelprijs-winnaars brood bakt tijdens de ceremonie, mind you.

    * Ik zie er zo verschrikkelijk Zweeds uit dat iedereen er tenminste 3 zinnen over deed voor ze merkten dat ik werkelijk niets begreep van wat ze tegen me zeiden. Misschien was het ook mijn vriendelijke glimlach waardoor ze zo gezellig tegen me bleven kletsen, want als ik Zweeds hoor, word ik instant week en verliefd.

    * De mooiste momenten beleefde ik dan ook door naast mensen te zitten die een gesprek voerden. En luisteren, meer niet. Heel aangenaam tijdverdrijf.

    * ‘Everybody hates Dutch, but I kinda like it’, aldus een jongen. Dan weten we ook weer dat de liefde niet wederzijds is.

    * Ik verwachtte steeds dat Lisbeth Salander de hoek om zou komen lopen. Quod non.

    * Vaak is er in een café maar 1 toilet, waar dus zowel mannen als vrouwen vertoeven. De ruimte is vervolgens dan wel groot genoeg voor ongeveer 3 Nederlandse toiletruimtes.

    * Ik zou graag nog eens terugkomen in de zomer. Het was prachtig weer, maar nog wel koud. Het lijkt me geweldig om van 1 van die 15.000 eilandjes in het water te springen.

    * ALLES! WAS! DUUR! Natuurlijk vooral de drank. We hebben een foto genomen van vier halflege bierglazen die in een café waren achtergelaten. Een godsvermogen!

    * We besloten alles door 10 te delen en bij thuiskomst wel te zien hoeveel erger het nog was. Het was veel erger. Wel was het leuk om weer eens met andere valuta te betalen. We vonden het alleen jammer dat het muntje met het gat erin er niet meer was (domme wij, dat waren de Denen).

    * Opvallend veel kinderwagens buiten op straat aan een slotje, zoals wij fietsen parkeren. Baby zonder kinderwagen op de arm naar binnen. Veel kinderwagenverbodsborden.

    * Het Zweedse woord voor garage is bilservice. Wat ik over mijn niveau zei in het begin is niet waar.

    * Scandinavisch design. Ik wil erin wonen. Ik wil me erdoor laten omringen. En dan altijd Zweedse films en series kijken. Als ik later groot ben, word ik Zweeds.

    * Hej då!

    mannetje! geld leggen bracht geluk. Ik heb veel geld gebracht

    Gamla Stan

    Het graf van Olof Palme

    Zonsondergang romantisk

    Mooie bieb!


  • * De Fransen en internet, het blijft een opmerkelijk fenomeen. Waar in Nederland een beetje een restaurant een flashy website heeft, hebben de restaurants er hier geen, of eentje die uit 1995 lijkt te komen. Met animerende gifjes en tabellen! Ook begrijpen ze niet hoe een url eruit moet zien. Vaak gebruiken commerciële bedrijven blogspot of hebben ze een ellenlang adres geregistreerd met plaatsnaam, naam instelling en iets anders leuks voor de .fr. Overigens doen de reserveringsformulieren op die sites het vervolgens nooit. Evenals de e-mailadressen. Ik denk dat het misging toen de Fransen de computer niet gewoon computèr noemden maar ordinateur en e-mail geen e-mail maar courriel. 

    * We zaten in de Dordogne, de Bourgogne en de Provence. Formidable. Alle drie de streken maakten ons duidelijk dat het er nu fantastisch toeven was, maar dat er in de zomer over die pittoreske keitjes en door die mooie straatjes duizenden Nederlandse gezinnen zouden komen hobbelen. Elke keer als we daar aan dachten, prezen we onszelf extra gelukkig. Juin est la bombe.

    * We hebben alle weersomstandigheden wel zo’n beetje gehad. Het begon met koude, regen en donkerte, slechter weer dan in Nederland, geen stukje blauw te zien, geen stukje lichtgrijs. Fuck it. En het eindigt nu al dagen in een soort Sahara: felle zon, niet uit te houden, 36 graden in de schaduw, en om 20 uur ’s avonds wordt het met 30 graden pas echt aangenaam. Alle omstandigheden hadden hun charme. Maar het buiten kunnen leven is het mooiste wat er is.

    * De Fransen bleken veel aardiger, grappiger, meegaander en sympathieker dan verwacht. Volgens mij zei ik dat de vorige keer na een bezoek aan Frankrijk ook al. 

    * Mijn Frans is in de tegenwoordige tijd goed genoeg om een babbeltje te maken. Maar toen ik aan een campinghouder duidelijk wilde maken dat ik als klein meisje op deze camping was geweest en er zulke goede herinneringen aan had, kreeg ik de verleden tijd geenszins vloeiend mijn mond uit. De voltooid deelwoorden nog wel, maar niet in combinatie met de juiste persoonsvorm op de goede plek. Eté, eu, allé. 

    * Hoewel sommigen van u gezien de reacties het begrip werkvakantie angstaanjagend blijken te vinden, was het heerlijk. Schrijven is voor mij geen werk, het is vooral fijn. Het vereist voor mij wel een verandering van omgeving, een omgeving met minder afleiding en een ander ritme. Was het het hele jaar maar werkvakantie! 

    * Tip voor iedereen die deze kant nog opgaat! Er zijn hier in de Provence muggen die bijna onzichtbaar zijn (ongeveer zo klein als een vlo) en die kneitergrote, extreem jeukende bulten op je achterlaten (we waren gisteren blij dat we op het terras van een restaurant nog welkom waren ondanks onze builenpest). Je hoort ze niet, je ziet ze niet. Silent killers, graoohw. De tip moet ik nog even verzinnen want wij hebben zelf nog niet achterhaald hoe we kunnen terugslaan, terwijl we daar zeker de helft van de dag in gedachten mee bezig zijn. 

    * Overmorgen terugkeren na vijf weken schrijven in Frankrijk is niet makkelijk, wat ik u brom. Toch verheug ik me op de zomer die gaat komen, op mijn vrienden en op Ronja en Maus, en zie ik ook niet op tegen het werk dat op me ligt te wachten. Het enige waar ik echt van baal, is dat ik straks weer sokken aan moet. 

    * Oh, nu moet ik zwemmen.


  • * Opmerkelijk veel overdagtelevisie gaat over de dood. Daar voel je je snel beter door.
    * De laatste keer dat ik tijdens een werkdag griep had, was er denk ik nog geen uitzendinggemist. Een hele uitvinding voor zieken.
    * Vooral kindertelevisie is heel ontroerend en sluit perfect aan bij mijn gemoedstoestand.
    * Met elke tiende graad verhoging extra gaat mijn leeftijd qua gedrag een jaar omlaag.
    * Ik weet nu alles van Hans Klok.
    * Ronja en Maus hebben de beste dagen van hun leven en kijken alle programma’s luid ronkend met me mee.
    * Ik heb alle commentaren op het hele internet gelezen over boer Marcel en Sonja.
    * Bert en Ernie zijn echt goed.
    * Mijn tijdsbesef is volstrekt weg. Is het woensdag vandaag en 2010 of december of februari, zo ga ik heen en weer.
    * Nieuw voor me: helemaal geen reuk en dus ook geen smaak hebben. Zelfs de Franse kaas die naar het schijnt in de koelkast lag te stinken, rook ik niet.
    * Deze griep is bijzonder goed voor je lijf. Je eet heel weinig (want geen smaak) en je krijgt een sixpack van het hoesten (sinds tijden weer buikspierpijn, jeej).
    * Ook even gegoogled op de symptomen van Mexicaanse Griep. Daarna op kenmerken Hypochonder.
    * Daarna het hele internet gegoogled en alles weer vergeten. Behalve dat het inderdaad echt I hanged myself is en niet I hung myself.
    * Slapen zou goed zijn geweest voor mijn herstel, maar geen tijd voor.


  • * Onze gehuurde fietsen maakten het bezoek aan de Spaanse stad extra aangenaam. Valencia is zo plat als Nederland, dus fietsen kost geen enkele moeite. Hoewel: nog niet alle Spaanse automobilisten zijn even gewend aan rondcrossende Hollanders, die de stad op die manier onveilig maken. Er zijn fietspaden, die soms een raadselachtig patroon aanhouden – vaak maar aan 1 kant van de weg, en dan nog kijken tegemoetkomende fietsers je aan alsof je iets doet wat niet mag. Het mocht de pret niet drukken. Gewapend met onze tweewielers reden wij van Noord naar Zuid en van West naar het Strand. Tring tring!
    fietsen door valencia

    * Valencia is, voor zover mijn kennis reikt, nog maar een paar jaar een zogezegd hippe bestemming. Naar mijn weten ging er vroeger geen directe vlucht heen. Nu vliegen budgetmaatschappijen af en aan. Door onder andere de zeilwedstrijd America’s Cup en de Formule1 naar Valencia te halen, heeft de stad in korte tijd meer publiciteit gekregen. Dat resulteert in een toeristvriendelijke stad met steeds meer bezienswaardigheden. Maar vergis je niet: op onze fietsen reden we eens te meer het toeristische pad af en zagen we wijken die op instorten stonden. Ook zag ik voor het eerst sinds lange tijd (als Amsterdamse, mind you) mensen heroïne gebruiken. Een leus op een muur bij het ultramoderne en prachtige architectonische hoogstandje La Cuidad de las Artes y las Ciencias verwoordde het als volgt (hoewel dat misschien meer over banken ging):
    things are really wrong

    * Die Cuidad de las Artes y las Ciencias dus. Ontworpen door de bekende (ik kende hem overigens niet) Valenciaanse architect Calatrava. Het was fantastisch om er rond te lopen, het ene gebouw nog futuristischer dan het andere. Er zitten een IMAX, een planetarium, het grootste Europese aquariumpark, het wetenschapsmuseum en een botanische tuin. Als je van architectuur houdt, gaat erheen!
    calatrava ciudad de las artes y las ciencias.

    * Een paar kilometer van die Cuidad vind je de oude binnenstad. Deels opgeknapt, deels nog verkrot. Kleine straatjes, plotselinge pleintjes, cafés en terrassen. En natuurlijk een mooi plein met een enorme cathedraal, met een toren waar je op kunt om Valencia vanaf boven te kunnen bewonderen (check dat penthouse, daar heb ik mijn zinnen op gezet).
    check dat penthouse

    * En jawel, extra fijn, is er aan de Oostkust ook nog het strand met palmbomen. Met de fiets in een kwartiertje bereikbaar, met de metro zelfs nog sneller. Er is plek zat, ook in de zomer, want het strand is lang en breed. Nu was er bijna niemand, waardoor we werden lastig gevallen door een Spaanse bejaarde meneer die ons muy guapa vond. Dat compliment stak ik mooi in mijn spreekwoordelijke zak.
    playa de valencia  fijn

    * Morgen wordt het weer vast minder mooi. Zeiden we. Dus die musea doen we als het bewolkt is. Er was geen wolk. Er was 24 graden, strakblauwe luchten en veel te lekkere tapas, paella en agua de Valencia. Kortom. We moeten zeker nog een keertje terug.


  • * Ze geven hier nog muntjes van 1 en 2 cent aan je terug.

    * Ik weet niet of Nederland in mijn afwezigheid ook een nieuwe modegril heeft laten zien, maar hier dragen heel veel meisjes een korte broek met daaronder een gekleurde panty en dan lage schoenen. Het staat maar zelden goed.

    * Karnaval der Kulturen, het grootste festival van Kreuzberg, werd dit weekend gehouden. Mensen kunnen hun wagen aanmelden en in de parade meedoen. Gisteren even langsgeweest – een groot feest zoals ik nog niet eerder gezien heb. Denk Love Parade meets Dance Parade meets carnaval in Zuid-Nederland meets De Parade meets Kwakoe meets Gay Parade meets Koniginnedag. Van alles wat, voor iedereen wat. Daarom was ook iedereen er. Van 2 maanden oud tot stokoud, van hip tot alto, van pikzwart tot gesproet. Veel eten, veel drinken, veel vrolijkheid.

    * In een taxi gezeten omdat dat toch ook 1x moet. Man uit Teheran, niet gelukkig hier. Zou liever terug naar Iran, maar kan daar niet zijn wie hij wil zijn. Ik: waarom niet? Hij: er is geen enkele vrijheid. Woont in Charlottenburg. Ik: schickimicki! (enthousiast dat ik het gewoon kon gebruiken). Hij: nee hoor, ik betaal 450 euro per maand aan huur. Zijn Duits was heel goed, maar dat kan ook komen omdat mijn Duits niet goed genoeg is. Hij vond Nederlanders de leukste mensen die hij moest vervoeren. Wat ik gewoon maar even geloofde.

    * Sympathisch: Duitsers blijven gewoon Duits tegen je praten (alleen wat langzamer en makkelijker) als ze merken dat je Duits niet zo goed is. Zo leer je nog eens wat.

    * Alle cafés hebben dekens op de stoelen op de terrassen. Ook als het koud is, zitten de terrassen vol.

    * Ze mixen al hun drankjes. Bestellen ze een witte wijn, doen ze er mineraalwater bij. Of willen ze bier met Fanta. Of met 7 Up.


  • * Er is me nu al twee keer naar de weg gevraagd. Altijd een goed teken in een vreemde stad. De eerste keer wist ik zelfs het antwoord. Toegegeven, een vrouw vroeg in de straat waar ik op dat moment woonde juist naar die straat. Dolenthousiast vertelde ik haar het goede nieuws. Genau! (De tweede keer begreep ik niet eens wat de man vroeg en zei ik: “Ich bin hier unbekannt”, wat waarschijnlijk geen Duits is in de betekenis die ik voor ogen had).

    * Winkelpersoneel is werkelijk (germanisme) aardiger dan in Amsterdam. Ik heb al twee keer koffie aangeboden gekregen. Waarschijnlijk omdat de verkopers vaak ook de uitbaters zijn. De meeste winkels zijn hier piepklein en tamelijk eigenzinnig. Het komt veel voor dat ze maar één ding verkopen. Zo heb ik al een appelwinkel gezien, waar ze, inderdaad, alleen appels verkopen. En een winkel met alleen papier. En een winkel met alleen doosjes. In het begin durfde ik die winkels helemaal niet in, maar inmiddels ben ik een soort held geworden. Ik durf soms zelfs weg zonder iets te kopen. Je ziet trouwens ook juist combinaties die wij niet hebben: Wein und Design (erg gevaarlijk), Malerbedarf und Lebensmittel (dat woord Bedarf vind ik echt een rare, alsof het bedorven is, zeker in combinatie met die levensmiddelen geen aantrekkelijk idee) en een fietsspullen- en boekenwinkel ineen (mijn favoriet).

    * Ook leuk in de winkels en cafés: Duitsers moeten altijd iets aardigs terugzeggen als jij iets aardigs zegt. Blijkbaar heb ik zelf die neiging ook, dus gaan gesprekken bij het afrekenen ongeveer zo:
    “Danke schön.”
    “Bitte sehr.”
    “Tschüss!”
    “Ich wünsche Ihnen einen guten Tag.”
    “Danke schön.”
    “Bitte sehr.”
    “Tschüss!”
    “Viel Spaß.”
    Het eindigt pas als ik me subiet omdraai en de winkel of het café verlaat.

    * Er is zo veel openbare ruimte. De stoepen en de wegen zijn minstens twee keer zo breed als in Nederland. Vanuit de (bovengrondse) metro zag ik gisteren midden in de stad wel 20 volleybalvelden op een soort strand. Stukken groen die hier niet eens een naam hebben, zouden bij ons als park geëerd worden. Eerder al plakte ik de Tiergarten op de grachtengordel. Maar ik blijf me verbazen. Het is ontzettend aangenaam om al die ruimte te hebben (maak hier, indien de neiging niet kunt onderdrukken, een Lebensraum-grap).

    * Mensen snuiten steeds hun neus. Elke dag zie ik wel een paar neussnuiters. Helemaal niet zo gek, denkt u misschien. Maar hoe vaak ziet u neussnuiters in Nederland?

    * Het blijft verbazingwekkend dat sommige woorden in West-Europese talen nagenoeg hetzelfde zijn en andere woorden compleet verschillend. Ik bedoel maar:
    Kaneel, cinnamon, canelle, Zimt.
    Aardappel, potato, pomme, Kartoffel.
    Asperge, asparagus, asperge, Spargel.
    Fiets, bicycle, bicyclette, Fahrrad.
    Computer, computer, ordinateur, Computer Rechner (chauvinistic pigs).

    * Aus bei mit nach seit von zu en Klein Orkest laten me niet los, hoe hard ik ook probeer ze af te schudden.

    * Verse foto’s.


  • * De theelepeltjes, jawel, zijn terecht. We gaan het morgen vieren met koffie verkeerd in de hoge glazen.

    * Het uitzicht op de zonsopgang vanuit het nieuwe huis is elke dag volstrekt anders en steeds opnieuw indrukwekkend. Dat maakt de vroege uurtjes niet alleen draaglijker, maar zelfs de moeite waard om voor op te staan. 

    * De meubels zijn verschoven en gedraaid. Volgens mij zijn we nu klaar en volstrekt Feng Shui. 

    * Internet doet het! De Man des Huizes heeft de verbinding met de rest van de wereld gelegd. Minpunten voor provider Online wegens de 5 (!) weken (!) te laat. Dit als waarschuwing voor anderen: ik vond het zelf wat overdreven om een maand voor de verhuizing de verbinding al aan te vragen. Nu de verbinding is gelegd, werkt het als een tierelier. 🙂

    * Regen, regen op je kop, ai ai.

    * De lift in ons appartement heeft vreemde bijgeluiden. De buurvrouw adviseerde al om bij vastzitten meteen 112 te bellen, want ervaring leerde haar dat die knop met die bel niet echt zoden aan de dijk zet. Ik ga sindsdien niet meer zonder mobiele telefoon de lift in. En: als de lift naar boven gaat, klinkt hij precies als de begintonen van een nummer van Muse. Maar ik weet nog steeds niet welk.

    * Ik hoop dat het u net zo goed gaat als mij.

blogarchief

2023mei (2)
juni (1)
oktober (1)
2022mei (1)
december (1)
2021maart (1)
2020november (1)
2019januari (1)
augustus (1)
2018januari (1)
2017maart (1)
2016maart (1)
juli (1)
2015januari (4)
februari (2)
maart (1)
april (2)
mei (1)
oktober (1)
december (1)
2014februari (2)
maart (2)
april (2)
mei (2)
juni (3)
juli (5)
september (2)
oktober (1)
november (3)
2013januari (4)
februari (3)
maart (2)
april (1)
mei (2)
juni (2)
juli (4)
augustus (2)
september (3)
oktober (1)
november (1)
december (2)
2012januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (3)
mei (3)
juni (6)
juli (4)
augustus (3)
september (3)
oktober (4)
november (4)
december (2)
2011januari (5)
februari (1)
maart (3)
april (4)
mei (5)
juni (8)
juli (5)
augustus (3)
september (2)
oktober (2)
november (2)
december (3)
2010januari (12)
februari (7)
maart (5)
april (5)
mei (14)
juni (7)
juli (5)
augustus (2)
september (4)
oktober (5)
november (2)
december (3)
2009januari (12)
februari (10)
maart (11)
april (9)
mei (6)
juni (6)
juli (6)
augustus (3)
september (6)
oktober (5)
november (6)
december (7)
2008januari (19)
februari (22)
maart (26)
april (15)
mei (17)
juni (23)
juli (14)
augustus (11)
september (7)
oktober (17)
november (14)
december (10)
2007januari (14)
februari (14)
maart (19)
april (20)
mei (16)
juni (17)
juli (17)
augustus (19)
september (15)
oktober (23)
november (15)
december (21)
2006januari (15)
februari (14)
maart (20)
april (18)
mei (22)
juni (29)
juli (24)
augustus (22)
september (20)
oktober (22)
november (24)
december (20)
2005januari (16)
februari (13)
maart (19)
april (21)
mei (16)
juni (24)
juli (25)
augustus (15)
september (19)
oktober (18)
november (20)
december (19)
2004januari (37)
februari (34)
maart (33)
april (30)
mei (39)
juni (32)
juli (20)
augustus (36)
september (31)
oktober (17)
november (21)
december (20)
2003januari (56)
februari (54)
maart (48)
april (41)
mei (46)
juni (48)
juli (40)
augustus (43)
september (37)
oktober (37)
november (14)
december (27)
2002januari (48)
februari (47)
maart (52)
april (39)
mei (50)
juni (38)
juli (31)
augustus (34)
september (39)
oktober (40)
november (54)
december (51)