Onno schrijft: “Ik heb mijn abonnement op de Volkskrant opgezegd. Het was een grote stap, want ik was al zo’n tien jaar trouw abonnee”.
Ik heb, na eerdere postjes over twijfels, twee weken geleden ook mijn abonnement opgezegd. Niet na tien jaar, maar na drie. Ik vond het ook een grote stap, maar ik las de krant nauwelijks meer. Toch voelde ik me op een bepaalde manier schuldig, en leek ik overspel te plegen door het nieuws van internet te halen. Ook was ik bang de krant te gaan missen.
Ik moet zeggen dat het schuldgevoel al snel verdween. Ook met dat missen zit het wel goed. De krant kan altijd los gekocht worden, en ik heb nog 20 bonnen voor een gratis exemplaar gekregen ook, van de meneer die mijn opzegging telefonisch aannam.
Bovendien kan ik als ik wil nu weer terug naar de goedkope proefabonnementen op NRC en Parool, en over een tijdje weer Volkskrant.
Reacties
Eén reactie op “Volkskrant”
Dat is ook toevallig. Ik schreef net in mijn log over jou en vrijwel tegelijkertijd schrijf jij over mij. En je woont ook al in de Pijp en je hebt ook al de Volkskrant opgedoekt. Dat is ook toevallig.