St Bonnet de Cray

Leven als een God in Frankrijk.
Mijn vader en stiefmoeder hebben vorig jaar een huis gekocht in Frankrijk, tussen Roanne en Macon. Hoewel ik al vele foto’s had gezien en vele verhalen gehoord had, is het nog fijner dan ik me voorgesteld had. Wat een luxe en decadentie! Te meer daar ze twee weken geleden een zwembad (met donkere bodem, dus niet blauw) gebouwd hebben en wij dus zo vaak als wij willen (en dat is vaak, in 35°C) een duik kunnen nemen.

Het is hier erg mooi: glooiende groene heuvels met lapjes grond, af en toe een dorpje met een trots kerktorentje. In plaats van een haan hebben we hier een kudde witte koeien die ons ’s ochtends wekt, als de boer zijn ochtendronde doet. Er moet nog veel aan het huis gebeuren. Zo is er nog geen douche en valt het plafond af en toe in stukjes naar beneden, en gaan we vanmiddag in de tuin een barbecue bouwen.

Temidden van alle schoonheid ligt op 150 meter afstand van het huis (afgezien van een kerkje tevens het eerste huis dat in zicht komt) warempel een oud huisje met 3 computers en een bordje ‘ouvert-internet’. Geestig.

Een aantal jaren geleden zou ik niet hebben gedacht dat ik het leuk zou vinden om op vakantie bij mijn ouders langs te gaan. Nu ben ik blijkbaar die leeftijd ontgroeid en is het alleen maar leuk om hier te zijn. Nog leuker is dat mijn vriendinnen het ook leuk vinden om hier te vertoeven, dat vervult mij met trots.