Cafe

De vader zette het roodharige kind naast hem neer op de bank. Bij de ober in ouderwets zwartwitte outfit bestelde hij een koffie. Het kind, een jaar oud, keek met grote ogen het café rond. De vader vroeg of hij meteen mocht afrekenen, omdat hij niet zeker wist hoe lang het goed zou gaan, wijzend op zijn zoontje.

Enkele minuten later begon het kind vanuit het niets als een gek te huilen. Te schreeuwen. Te krijsen. De waanzin nabij. Zijn hoofd werd roder en roder en de tranen kwamen als in een stripverhaal uit zijn ogen gesprongen.

De vader aarzelde geen moment. Hij pakte het kind in één beweging samen met zijn tas op en snelde het café uit.