E

Eens in de zoveel tijd is er een boek dat je aandacht zo weet vast te houden zodat wanneer je van je boek wegbent, je toch nog aan het boek moet denken.
Ik moet zeggen dat dat helaas bijzonder weinig gebeurt.

Ik had het met Bridget Jones en ik had het met Harry Potter. Allebei boeken die een enorme hype waren, die makkelijk leesbaar waren, spannend, herkenbaar en een aangename vlucht uit de werkelijkheid. Het boek zo snel mogelijk uit willen lezen, maar tegelijkertijd zo langzaam mogelijk want anders heb je niets meer. Kortom, boeken met dezelfde uitwerking als een redelijk geschreven soap. Je kan er genoeg commentaar op bedenken, en de critici geven die met hartelust, maar wanneer je je er instort, is het alleen maar lekker. En een ander soort lekker dan wanneer je een geweldig heel erg moeiljk maar ik begrijp het toch boek leest. Heerlijk 🙂

Zo ook het boek E, van Matt Beaumont. Het bestaat geheel uit inkomende en uitgaande mail binnen een reclamebedrijf in Londen en leest als een trein. Ik heb het in een paar dagen uitgelezen, erg genoten, erg gelachen en erg gewild dat ik het format zelf had bedacht.
Lees hem wel in de juiste (Engelse en niet Amerikaanse) uitgave, want de layout van de andere is zo verschrikkelijk dat het pijn doet aan je ogen.