Er stonden zeven mannen en zes vrouwen in blauwe NS-pakjes met mobiele telefoons te bellen, serieuze gezichten te trekken en heftige gebaren te maken. Weer vertraging, dacht ik, en het is zo erg, dat ze met zijn dertienen de in actie komende burgers willen gaan tegenhouden. Maar alle gestrande reizigers, waaronder ik, deden niets om in actie te komen en accepteerden rustig dat we weer later op de plek van bestemming zouden arriveren.
Maar waarom dan al die NS-mensen op een kluitje in de hal? Er was duidelijk iets aan de hand. Af en toe liep één van de medewerkers even weg van de groep, liep druk gebarend pratend in zijn mobilofoon een rondje en voegde zich weer bij de groep. Ik ging in de buurt op een bankje zitten met mijn net veroverde broodje gezond en ving wat van de gesprekken op.
Iemand moest het toch doen, zeiden ze. Maar niemand verroerde een vin. Ze hadden er al eerder last van gehad en eens moest het stoppen. Maar niemand verroerde een vin. Naast mij zat een meisje dat net als ik geinteresseerd zat te luisteren en zich ook afvroeg waar dit in godsnaam over ging.
Op een gegeven moment stapte er een jonge jongen uit de groep en riep: Oké, dan doe ik het wel!!! en hij baande zich een weg naar een plek achter ons. Er zat een zwerver op de grond, in een plas kots. Hij had het zichtbaar naar zijn zin, een flesje bier in zijn hand, zijn mond open om een mooi lied te gaan zingen.
Reacties
7 reacties op “Iemand moet het doen”
Ik zie Wim de Bie voor me”kom even een pilsje drinken joh”
En waar blijft de CLIMAX ?
AS, dit noemen ze een open einde, de climax moogt gij zelve bedenken.
Wat nou als dit de climax was. Verpest het verhaal nou niet. Je moet je niet inleven dit was de waarneming, dus de climax. Zo gaat de situatie aan een mens voorbij, of zijn jullie (mannen in dit geval) zo heftig opzoek naar climaxen.
Doet me denken aan de dorpsgek van Den Helder die op een zaterdagmiddag in de drukke winkelstraat dronken op straat lag. Niemand deed wat. Toen ik ’t zag & tot handelen overging durfde opeens iemand anders te helpen ‘m op een bankje te zetten.
“Er bestaat geen Climax zonder het bestaan van een Anti-Climax”
En onder die laag rommel zit een mens. Een vies mens, maar toch….