Ik heb de eerste Jamie Oliver in het Nederlands omdat mijn ‘stiefmoeder’ hem in het Engels wilde hebben maar de verkeerde had besteld. Een aantal pagina’s is door mij professioneel bespat met olijfolie, vermalen kruiden en stukjes knoflook. Dat zijn mijn favoriete recepten die ik elke keer weer maak – ik zou eigenlijk de andere pagina’s ook eens wat credit moeten geven en hen eveneens bespatten met ingrediënten. Maar er is nog altijd een groot aantal spierwitte pagina’s in het boek aanwezig.
Ooit maakte ik de gegrilde tonijn met verse koriander en basilicum – maar het was niet zo lekker. Na uren ploeteren was de tonijn droog en de basilicum en koriander bleven voor een groot gedeelte achter in de pan. Het kunstig serveren, sowieso al geen gave van me, draaide uit op een bord vol rommelig eten.
Gisteren heb ik toegekeken hoe het wel moet. Een Le Creuset grillplaat, een echte Global messenset, liefde voor het eten, trefzeker en geconcentreerd, en gevoel voor timing en goede smaak.
Jemig – wat is dat dan genieten. Met dank aan Jamie.
Reacties
11 reacties op “Jamie”
Gebruik dan ook geen koriander 🙂
Heb je alleen toegekeken of ook nog mogen proeven. Het lijkt me een waanzinnige kwelling om wel te kijken en niet te eten. Heb ik ook altijd bij de Two Fat Ladies en de naked Chef. Trouwens minder bij Joop Braakhekke en Cas.
Gelukkig mocht ik het ook opeten!
Anders was het niet zo genieten geblazen geweest!
Die tonijn heb ik al heel veel mensen met succes geserveerd. Erg lekker.
Ik leg m op een gietijzeren grillpan.
Jamie seems to be the new standard. Ik weet het niet. De man is fantastisch maar zijn volgelingen zuigen wel een klein beetje. Wat hij predikt is het summun van expressiviteit in de keuken. Iets waar ik volledig achter sta. Deze mening heeft echter 1 simpele consequentie: Minder recept en meer gevoel. Zijn kookboeken kopen is dus onzin. Gewoon je gang gaan en beter worden dan Jamie. Volgens mij is dat zijn credo. Wat betreft je tonijn, beter rauw dan te gaar!
Je hebt de boeken _wel_ nodig, als opstap. Je kan wel helemaal met gevoel koken, maar je hebt een basis van theorie nodig. Wat kan wel, wat kan niet, etc. Pas daarna kan je daarvan afwijken. Helemaal op gevoel is daarom niet goed. Mondriaan en Picasso begonnen ook niet meteen met hun meest beroemde werk…
Wijze woorden, Olivier.
Dat geldt voor zoveel meer dingen dan koken alleen; vanuit een vaste basis kan je gaan experimenteren.
Het is pas lekker zwerven als je een honk hebt waarnaar je af en toe kan terugkeren.
Global is geweldig!
Tip, koop een G2 of G3 een GS5 en een GS14
kun je alles mee doen..
Als je wilt leren koken denk ik niet Jamie de persoon is om je te helpen. Ik zou beginnen met echte basisboeken. Een echte ouderwetse aanrader is het Haagse Kookboek. Als je wilt leren schilderen begin je niet met Picasso om de vergelijking door te trekken.
Natuurlijk mag een goed basiskookboek in geen keuken ontbreken. Maar ik denk dat de boeken van Jamie basis genoeg zijn voor de beginner om als zodanig te functioneren. Voor de gevorderden (en zelfs professionelen, heb ik mij laten vertellen) bieden de boeken een uitstekend uitgangspunt om verder te experimenteren.
Om Jamie te vergelijken met Picasso vind ik net iets te… Als je wilt leren koken, begin je niet met recepten afkomstig van bijvoorbeeld Kaatje bij de Sluis of De Librije. Dat zijn picasso-gerechten. Juist de ‘nakedness’ van Jamie’s recepten maken ze goed geschikt om mee te beginnen.
Ik zal de tonijn maar eens gaan proberen.
Tot nog toe heb ik uit dit zelfde boek de groene curry met de tempura van groenten en de vis in zeezout uit de oven en dan als toetje de citroen/limoen taart gemaakt. Het recept voor de foccacio is ook erg lekker en super gemakkelijk.
Het 2e boek ligt al een tijdje in de winkel.