Ik kom net terug van deel 1 van een traditie in wording: een etentje met vijf anderen, door twee van de zes met veel zorg en open knip vervaardigd, om vervolgens over een aantal weken de andere twee te laten koken, en tenslotte ben ik aan de beurt samen met een vriendin om net zo’n geweldig maal voor te schotelen als vanavond het geval was.
Zes is een goed aantal. Het eten was erg lekker, wat vooral betekent dat degenen die hierna moeten koken tegen iets heel goeds moeten opboksen, en wat vervolgens betekent dat wij erna daar dan weer boven uit moeten steken. Kortom, over een aantal maanden is het eten zo vreselijk chique dat het niet meer te overtreffen valt.
Erg genoten. En het natuurlijk gehad over het feit dat we nooit meer naar onze stamkroeg gaan, dat we niet eens een goede vervanging kunnen vinden, dat we oud worden en serieuzer. Op een gegeven moment zei Wilco (bij sommigen beter bekend als mister northernlake): ‘Het is zo gezellig, we lijken wel een stel gezellige dertigers’. Ohjee, sommigen van ons bereiken die leeftijd zeer weldra. Wat nu?
Reacties
13 reacties op “Traditie in Wording”
*burp*
Gewoon door blijven leven. Het leven is zo slecht nog niet als dertigerplusser. (En ik ben ervaringsdeskundig!)
Niks aan de hand! Ik ben 30 en vind het leven er alleen maar leuker op worden. Leuker dan toen ik ergens in de 20 was! Bovendien kom je als vrouw dan in je ‘sexual prime’, haha.
Ja, elk jaar weer even schrikken, hje, als het tellertje verspringt… en vooral als het eerste cijfer ineens plotseling, geheel onverwacht, ook overspringt… Daar moest ik begin dit jaar ook even aan wennen, maar nu maakt het me niets meer uit…
O, Merel, Jij bent vandaag niet jarig, dat is Luna, die vandaag nog geen 30 werd (nu moet ik dus wel even heel zachtjes schrijven, want je hoort meisjes (ook als zijn ze al ouder dan 20) toch over leeftijd te praten, toch…
Bareuh = 30, sterker nog in januari ben ik 30+. Kaas smaakt ook beter naarmate die rijper is.
Nee hoor Merel, er verandert geen bal (behalve dat je op enig moment anti-rimpelcreme koopt, tegen kleine jongetjes zegt dat je hun moeder had kunnen zijn, je biologische klok heihard begint te tikken, je klaagt dat alle leuke mannen boven de 30 vast verhuisd zijn naar een andere stad of wonen ze bij jou om de hoek?) Hahaha!
Petra: volgens mij geldt dat ook voor leuke vrouwen boven de 30. Ze zijn vast verhuisd naar een andere stad, of zo, en wonen niet om de hoek (of ze hebben zich erg goed verstopt).
In die laatste zin, van m’n vorige reactie was een _niet_ weggevallen. Maar ach, hier mag er wel gewoon over gepraat worden, zie ik.
Toen ik de magische grens van 30 bereikte merkte ik dat balans een rode draad vormde in mijn nieuwe leven. Geur en smaak kregen bijvoorbeeld een nieuwe dimensie…ook heb ik dit jaar veel meer verjaardagskaarten gekregen dan anders 😉
Ach 30 is maar een getal. Gewoon doorgaan, doe ik ook 🙂
In Amerika worden er rond zulke groepjes zeer goed bekeken tv-series gemaakt…:-)
Leuk verhaal, toch voel ik me enigszins gepasseerd
Eerlijk gezegd vond ik 30 leuk. Ben net 31 geworden en dat is echt wel psychologisch al “richting 40”. Maar ik voel me gelukkig nog steeds 25 🙂
Ik ben nu 26 dus voor mij duurt het nog even hoor! Ik zeg alleen heel vaak per ongeluk nog dat ik 24 ben of 25. Blijkbaar ben ik de tel kwijt geraakt of wil ik liever niet ouder worden 😉
pemig waar maak jij je druk om???