Ondertiteling

“Nou heb ik dus geen tijd meer om iets te schrijven.”
“Zal ik wat voor je schrijven?”
“O, dat zou grappig zijn! Wil je dat doen?”
“Ja hoor. Ga ik over Baantjer schrijven.”
“Ja! Over de ondertiteling bij de VRT. Maar dat was ik al van plan, hoor.”
“Dat zei je gisteravond al, ja.”
“O ja.”
“Dat ze Baantjer ondertitelen om Nederlanders te pesten.”
“Ja, omdat wij Jambers ondertitelen.”
“Ja, maar Baantjer is toch goed verstaanbaar? Iedereen die in Baantjer speelt, heeft leren ar-ti-cu-le-ren.”
“Misschien voor de typisch Nederlandse begrippen.”
“Ja. Zoals Klerestreek.”
“Wat werd ondertiteld met klierstreek.”
“En het woord pleite kennen ze natuurlijk niet.”
“Nee. En nu denken alle Vlamingen dat Nederlanders niet grappig zijn. Er zaten slechte grappen in, man.”
“Maar Baantjer gaat ook om de spanning.”
“Maar het was ook niet spannend.”
“Nee.”
“Waarom zenden ze het eigenlijk uit?”
“Om de Westertoren zoveel mogelijk in beeld te krijgen.”
“O ja! Dat was het.”
“Het stond ook bij de aftiteling: mede mogelijk gemaakt door de Westertoren.”
“Genoemd net na de catering.”
“Ja. Heb ik wel eens over Nico D. verteld? Dat ie al jaren in Amsterdam woonde maar nog nooit de Westertoren op was geweest?”
“Nee, ik geloof het niet, nee.”
“Nou, Nico ging dus een keer de Westertoren op en hij stond daar van het uitzicht te genieten. Toen stapte er een Amerikaan op ‘m af en die zei: Hi, I’m from Texas, where are you from?
Nico wees schuin naar beneden en zei: from right over there.”
“Die is wel leuk.”
“Ja. Zal ik een stukje voor je schrijven?”
“Ja, leuk man.”
“Over Baantjer.”
“Is goed – Ow.”
“Ow?”
“Ik heb nu m’n tweede trein ook gemist.”
“Ow. Moet je nog eten?”
“Ja! Goed idee!”
“Nou, eten dan. En werk ze, straks.”
“Ok! Doei!”
“Doei!”