De zanger (47) zette het laatste nummer in. De timing was perfect. Zijn grootste hit tot het laatst bewaard, begonnen terwijl het voorlaatste nummer van de avond nog niet eens helemaal tot een einde was gebracht. Het werd stil. Overal om mij heen vonden man en vrouw elkaars hand alsof er een teken was gegeven elkaar even vast te houden. Meisjes lieten zich door jongens omarmen. Sttt, niet te hard, geen geluid maken. Hij is aan het zingen, en oh, wat kan hij dat goed.
Vijf minuten lang was Paradiso stil. Alleen ergens achter bij de bar was wat geroezemoes te horen. De zanger fluisterde haast, maar bleef wel zingen. Begeleid door minimale klanken bracht hij zijn liefdesobject vol overtuigingskracht zijn serenade. Hij nam steeds meer afstand van de microfoon. Soms bijna onversterkt stuurde hij de teksten daadkrachtig doch ingetogen de zaal in. Om vervolgens een paar tellen zijn gitaar op zijn hardst te laten brullen.
En weer stil. I want you / If you need a second opinion as you seem to do these days / I want you / You can look in my eyes and you can count the ways / I want you.
Hoewel de uitvoering balanceerde op het randje van de leer der pathetiek, maakte kippenvel zich vanuit mijn schouders naar de topjes van mijn vingers meester. Even niet ademen, niets zeggen, anders gaat het moment verloren. Dit moment mag niet aan kracht verliezen. Even niet bewegen. Vastgenageld en gebiologeerd.
Het was de afsluiting van een mooi concert. Ouderwetse bandbezetting, een zanger die ook lead guitar speelt, een zanger om wie het allemaal draait, een zanger met wie de avond valt of staat. Gisterenavond stond. Zonder decor, zonder lichtshow.
En dat terwijl hij een hele reeks voor mij onbekende nummers speelde. De nieuwe CD moet het beluisteren waard zijn.
Elvis ontdekt de drumcomputer. Hij voerde naast zijn drumcomputertje kleine toneelstukjes op en zette zijn teksten extra kracht bij door haast clowneske gebaren te maken.
Ik was niet de jongste. Ik vroeg aan een jongen naast me hoe oud hij was. Hij was jonger dan ik.
Reacties
12 reacties op “Elvis Costello”
Ik mag Elvis C. ook op zijn tijd horen en ik ben ook van jou leeftijd. Goede muziek is niet aan generaties gebonden.
Tsja, je hebt een zo een paar van die helden, en Costello is er één van. Was zelf te laat voor kaarten (en eerder ook voor Nick Cave in 013: het zit niet mee…). Gelukkig is er dan nog jouw persoonlijke verslag, en lees ik dat het mooi en goed was.
Damned, meestal laten jouw Paradiso ervaringen mij onberoerd maar nu ben ik echt stikjaloers! I want you van E. C. is zonder twijfel 1 van de mooiste nummers ooit gemaakt en gezongen.
Ooit zag ik hem in Rotterdam en nu pas realiseer ik me dat dat best lang geleden is. Volgens mij was ik toen de jongste…
Goed dat je daarheen geweest bent! Waarom wist ik dat niet…. 🙂
Krijg weer kriebels…’damn.
Aha, had jij die kaartjes. Wil ik voor het eerst sinds jaren weer eens naar een concert…
Marza, ik was in eerste instantie ook te laat, maar bij toeval gelukkig. Ik kreeg ze gisterenochtend in de bus, dankzij een aardige lezer!
Toch vind ik ‘Love me tender’ zijn beste plaat ooit . . . . . !?!
Ook EC gemist, want ook ik was te laat. EC blijft een van de beste songsmeden ooit. Helemaal balen nu ik las dat hij 4 nummers van This Year’s Model speelde; laat dat nou net 1 van mijn favoriete platen zijn.
En een opluchting omdat hij na die plaat met mevrouw Von Otter riep dat popmuziek van hem eigenlijk niet meer hoefde.
heb je de recensie van de trouw al gelezen? http://www.trouw.nl/artikelverdieping/1018932878887.html
EC is een echte parel. Via kink FM en natuurlijk Napster c.s ben ik wat meer bekend met zijn oeuvre. Is erg het beluisteren waard en ik heb eventjes getwijfeld om ook naar het concert te gaan. Budgetaire redenen hebben me tegengehouden. Kga wel op zoek naar de CD denk k.