Kamperen in de loods

Werken in de loods is net als kamperen. In de loods staan verschillende projecten die allemaal hun eigen stukje vierkante meters hebben gehuurd. Sommigen maken een grootse theatervoorstelling, anderen knappen hun zeilboten op die op hoge schragen staan opgebaard, en weer anderen bouwen een grote skatebaan met ingewikkelde hobbels.

In ieder geval wordt er veel gebouwd. Toen wij een grote emmer nodig hadden, gingen wij op zoek naar mensen die gisteren ook aan het werk waren. Stukje rechtdoor, even linksaf, en jawel: daar zaten ook mensen die bezig waren. Met een grote emmer. Grote emmer geleend. Waar staan jullie dan? Even rechtsaf en dan stukje rechtdoor. Oh, die met die groene bouwunit, ja die. Even later kwam iemand die onze superdeluxe grote stofzuiger had gezien, langsgelopen om te vragen of hij hem mocht lenen. Ja, natuurlijk. Waar sta je dan? Ik sta voorbij die witte boot, als je onder het gordijn doorloopt daarachter bij dat decor met die hoofden. Aha.

Ook de WC doet denken aan kamperen. Er is geen WC papier standaard, dus neemt ieder op zijn beurt een rol mee en hangt hem er op voor de andere gebruikers. Op weg naar het sanitaire blok kruis je verschillende mensen die je al eerder hebt gezien en wordt er vrolijk gegroet.

Eenmaal aangekomen bij de WC blijken er dikke spinnen aan het plafond te hangen. Ik haat spinnen. Er hangen er veel, maar vooral eentje boezemt mij grote angst en kippevel in. Mijn enkele minuten rust die ik gedurende deze lange dag op de WC probeerde te vinden, worden ruw verstoord door de angstvallige gedachte dat de spin naar beneden zou kunnen vallen. Dan valt hij precies op een plek waar ik hem niet wil hebben. Hij hangt vlakbij de deur. Ik moet de deur voorzichtig opendoen, om de spin niet aan het bungelen te krijgen. De spin verroert zich nauwelijks en ik sprint het hokje uit. Deel ??n van de vele toiletbezoekjes is geslaagd. Ik haal opgelucht adem.

Mensen die van de WC afkomen, hebben het allemaal over de spin, dus ik ben heus geen mietje want hij is echt heul dik. Behaard ook, en met gemene ogen ook al kan ik ze niet zien. Bovendien is hij, schijnt het, op zoek naar meisjes om aan te vallen.

De volgende keer dat ik naar de WC ga, kijk ik eerst in de hoek om de spin te zien. Hoewel ik de spin liever niet zie, zegt mijn psyche blijkbaar dat ik wel even moet checken of de situatie eender is als tevoren.

De spin is weg. Ik kijk verder, ik speur het plafond af, maar de spin is nergens meer te zien. Hij zou toch niet? Mijn hart staat even stil. Waar is de spin naar toe gegaan?

Een dikke spin die op het plafond zit, is minder erg dan een dikke spin die niet meer op het plafond zit.