Dinsdag besloot ik dat ik de nieuwe CD van Wilco wilde hebben. Ik bedacht het me terwijl ik toevallig in de buurt van de platenzaak was, en dus was omfietsen een kleine moeite. Als ik mijn zinnen eenmaal heb gezet op het kopen van iets dat mijn levensvreugde tijdelijk zal vergroten, duld ik geen uitstel en moet het zo snel mogelijk worden aangeschaft. In de winkel twijfelde ik geen moment, liep naar de W, keek in het schap ‘nieuw’ en liep naar de toonbank toen ik hem niet zo snel zag liggen.
De man achter de toonbank schudde zijn hoofd. Uitverkocht. Van de week wel weer binnen. Maar, waarschuwde hij mij, het is een dure CD.
Het felbegeerde schijfje zat in mijn hoofd. Mijn hoofd zag hem al liggen in de CD speler. Daar hoorde hij thuis. Omfietsen naar de volgende CD-zaak was inmiddels wel de moeite waard. Het jochie achter de toonbank schudde zijn hoofd. Uitverkocht. Van de week wel weer binnen. Ik vroeg hoe duur hij was. 19 euro 99. Sjemig, ongeveer 44 gulden. Dat is boel geld voor een CD. In guldens zou ik die nooit hebben gekocht.
De hebwens nog sterk aanwezig in mijn toch al zo volle hoofd, besloot ik iets te doen wat ik nog nooit eerder had gedaan. Kopen op Het Internet. Ik zocht en vond. El cheapo. CD-Wow.com. Wilco. Yankee Hotel Foxtrot.
8 pond 99.
14 euro 50.
31 gulden 95.
Jemig de pemig! Hier konden wij inderdaad spreken van een CD wow.
Het was spannend. Mijn creditcard, nog nooit gebruikt, werd in de strijd gegooid. Bij elke letter die ik intypte had ik het idee dat ik in de maling genomen werd, dat er tonnen van mijn bankrekening gehaald zouden worden, dat de CD in een heel groot postkantoorpakket zou worden afgeleverd, dat ik 10 pound sterling belasting moest betalen, of dat ik de nieuwe CD van Ronan Keating zou ontvangen in plaats van die van Wilco.
De CD heeft er vier dagen over gedaan. Ik heb 9 pond betaald (toch 1p meer dan beloofd). De CD was fijntjes, kleintjes en met zorg verpakt. Geen verzendkosten. Geen krassen. De mooiste van de beschikbare hoezen, het geluid goed, de muziek fijn. Mijn dank over dit nieuwe verkrijgingsmiddel is groot. Dit is heel gevaarlijk 🙂
Reacties
6 reacties op “Wilco”
Maarreh, hoe is de cd?
Altijd al benieuwd geweest of dit zou werken, goed dat het werkt! Hadden ze ‘m bij BOL niet?
dat het werkt (met boeken in elk geval), daar was ik al een tijdje achter. inderdaad heel gevaarlijk… 🙂 gelukkig doet m’n creditcard het al een tijdje niet meer.
Martijn: De CD is zeer aangenaam!
Omar: Bij BOL was hij duur!
Charlotte: ik hoop dat mijn creditcard het nog een tijdje doet!
Leuk voor je dat je de CD toch nog snel hebt! Ga je nou nog terug naar die CD-zaken om ze te vertellen dat het best meevalt met de prijs? Lijkt me wel wat voor jou… 🙂
Cool, Merel aan de alt. country (soort van dan). Ikzelf ben nog altijd meer van de Son Volt dan van de Wilco, maar eh… any Uncle Tupelo will do 😉