Chocolade en drank

De desserts op de kaart vielen tegen.
De mandarijnenparfait, de mokkabavarois, de mangomousse met mintsaus en de diverse soorten ijs spraken niet tot onze verbeelding.
We wilden geen culinair gezeur met interessante combinaties, maar chocolade.
Diepzwarte chocolade gevuld met een verrassende inhoud.

We wisten dat ze even verderop in een ander restaurant van die gigantische bonbons hadden, ambachtelijk vervaardigd, gevuld met de puurste chocolade en andere zoete ingrediënten die onze tong en onze plotseling opgekomen honger naar chocolade zouden bevredigen.

Enig probleem was dat het een restaurant was, geen café, en dat wij ons afvroegen of je het voor- en hoofdgerecht zomaar mocht overslaan om meteen tot de koffie met bonbons te geraken. We besloten het erop te wagen.

De kelner van het chique en monumentale pand keek even verbaasd toen wij bij binnenkomst aankondigden dat wij niet wilden eten, maar alleen voor de bonbons waren gekomen. En dat we voor de vorm best een kopje koffie erbij wilden bestellen. Vervolgens placeerde hij ons aan de moderne bar, gaf ons een knipoog en zei dat we aldaar mochten wachten tot hij de bonbons zou presenteren.

Hij vulde de schaal met alle bonbons die ze in voorraad hadden en gaf ons de bijbehorende kaart. Bonbonkaarten zijn geweldig. Lang tuurden wij naar de zoetigheden op het schaaltje en vervolgens naar de uiteenzetting op papier. We kwamen tot de conclusie dat we er niet wijzer van werden en kozen voor twee bonbons die er op het schaaltje het spannendst uitzagen. De vriendelijke kelner keek even om zich heen, en toen niemand keek, fluisterde hij zachtjes dat we er nog wel eentje mochten nemen, sttt, niet zeggen hoor.

Smikkel smikkel. Ook de koffie was bijzonder lekker. Het was fijn.
Na de koffie en de bonbons bekeken we de uitgebreide reeks flessen drank die achter de bar in mooie rijen stonden opgesteld in alkoofjes met veel licht en interessante spiegels. Onze eerste barman had inmiddels vrijaf.
Een tweede barman was ons evenwel net zo goed gezind als de eerste en vroeg of hij ons wat te drinken in mocht schenken. Hij prees enkele dranken aan, en daaruit maakten wij een keuze. Mijn keuze, zei hij erbij, was wel een heel dure. Maar hij zou ons wel matsen, sttt, niet zeggen hoor.

En zo kwam het dat ik dronken van de chocolade en de drank geheel gelukkig huiswaarts keerde.