Filmtips

Ik ben bezig met een inhaalslag.
Omdat ik de afgelopen drie maanden maar drie (!) films had gezien, besloot ik er ook de afgelopen drie dagen maar drie te bekijken.
Mooi zomerweer ten spijt.

Het was de moeite waard, al had ik er liever drie in de bioscoop gezien, in plaats van twee ervan op video.

Stealing Beauty (Bertolucci, 1996) moest ik al heel lang zien. Hij was me door verschillende mensen aangeraden, maar het was er nooit van gekomen. Rake sfeertekening, broeierig Toscane, vreemde types, mooie mensen, glooiende heuvels. Jammer dat de geheimzinnigheid van het eerste half uur wordt omgezet in duidelijkheid en voordehandliggendheid.
Jeremy Irons is weer eens zeer de moeite waard.

Serendipity (Chelsom, 2001) is een romantische komedie die uitstijgt boven de kleffe, sentimentele middenmoot van het genre. Toegegeven, hij blijft klef en sentimenteel, maar is ook bijzonder grappig. John Cusack stal mijn hart al lang geleden en doet het hierin goed als dromenjager. Four Weddings and a Funeral, alleen dan zonder Hugh Grant, en met Kate Beckinsale.

Over Spider-Man (Raimi, 2002) (vanwaar die nieuwe spelling?) hoef ik niet te zeggen dat het een wel heel zwartwitte afschildering is van het leven van deze opzienbarende persoon, waarin werkelijk elke beweging in dienst staat van het verhaal en waarin er weinig ruimte is voor enige zelfspot. Toch fijn entertainment, maar niet meer dan dat.