Vandaag staat in het teken van afscheid.
Het is mijn allerlaatste dag in Almere. Tien maanden heb ik er gezeten, en nu is het op. Project afgelopen.
Mijn werkplek, het hok waar eerst de printer en het kopieerapparaat stonden, moet vandaag schoon worden en opgeruimd. De dingen die ik aan de muur heb gehangen, moeten eraf en in de prullenbak. Mijn papieren in een doos, of in mijn tas, of anders weg. Mijn computerbestanden opgeslagen, verwijderd of doorgemaild naar mijn privé-adres. Keuzes moeten worden gemaakt.
Wat te doen met tien maanden werk.
De kans is groot dat ik mijn collega’s niet meer zal zien. Ik kwam nooit in Almere, en heb nu geen reden meer om ernaar toe te gaan. Het idee dat alles gewoon doorgaat daar, terwijl ik weg ben, voelt vreemd. En ik zal mijn collega’s zeker missen.
Voordeel is wel dat ik naar de Hema ga om taarten kopen.
Een goede Hema vlaai is nooit weg.
Maar ik wel, na vanmiddag.
Reacties
10 reacties op “Last tango in Almere”
sterkte met het afscheid…
succes met de ‘nieuwe’ start…
ik heb er ook vaak last van :]
Weggaan is altijd iets aparts en vreemd. Leuk en toch ook weer niet. Maar wel mestal met lekker gebak 🙂
Op naar de nieuwe uitdaging!
Je hecht je toch wel aan mensen, zelfs in de werksituatie. ” We houden kontakt en mailen en bellen nog……” Vaak is dit echter maar van korte duur. Vreemd eigenlijk……
hmm, lekker HEMA-appeltaart!
Goed recept voor een nieuw begin
We moeten vanavond maar gaan feesten om het verdriet te vergeten
mooie bedacht, de kop voor dit stukje…
succes en sterkte en een goede aflsuiting toegewenst.
Bijna elk eind is een nieuw begin…
Al iets nieuws op het oog?
Courage!
Ach, denk maar zo: ze zullen in Almere nog maaaaanden over jou praten.
🙂
Je collega’s kunnen jouw belevenissen natuurlijk altijd nog volgen. Misschien moet je hen vragen om ook een weblog te beginnen.
Merel Roze, die een spoor van webloggers achter zich laat.
2005:
– Waarom ben jij gaan loggen?
– Ach, zo’n meisje uit Amsterdam werkte tijdelijk bij ons, en …
– Merel?
– Ach nee, jij ook?
– Uh huh.
– Lekker he, die HEMA-vlaai.
Wat heb je met het gras gedaan?