Ik was net zo fijn aan het genieten van het laatste uur van mijn weekendje weg door Cold Feet op Ned 3 te kijken, toen het scherm plotseling op zwart ging en wij, nog voordat Gijs Wanders in beeld verscheen, al wisten dat Claus was overleden.
Het eerste koninklijk lid dat overlijdt in mijn leven. Een televisiescherm gaat niet dagelijks op zwart en een groot gevoel maakte zich van mij meester.
Waar komt dat sentiment vandaan? Wist ik niet al tijden dat prins Claus zou komen te overlijden? Ja. Is prins Claus een persoonlijke vriend van mij? Nee. En toch. Als ik mij niet groot had willen houden voor de persoon naast mij, was ik in tranen uitgebarsten. Nu gaf ik wat zouteloze kritiek op hoe klungelig de NOS het nieuwsbericht in elkaar had gezet en praatte ik er nonchalant doorheen. Ik heb eigenlijk ook helemaal niets met het koninklijk huis.
Ik ben gewoon een gewillig slachtoffer van massahysterie en immens saamhorigheidsgevoel.
Reacties
8 reacties op “Prins Claus”
Vreemd onbekend gevoel maakte zich ook meester van mij. Onbekend maakt toch bemind kennelijk. Een gewoon mens binne het protocol is al uniek toch?
heb ook even geslikt, maar vond het ook raar om te wenen om iemand die ik niet ken.
Aangezien Claus wordt geprezen om zijn humor, mag ik dan een geamuseerde glimlach vertonen omdat jij het hebt over het heengaan van een “koninklijk lid”?
Freudiaanse verschrijving, of een verwijzing naar de prostaatproblemen van de verscheiden prins?
En toch voel ik me al sinds vanochtend vroeg heel sip
Cold Feet werden Koude Rillingen?
Opgedrongen saamhorigheid, naar mijn mening.
en het was nét een hele goeie cold feet aflevering.. in vergelijking met die van een week ervoor in elk geval.
zouden ze nou volgende week opnieuw met deze beginnen?
Saamhorigheid opgedrongen: zeg dat wel.
1-2-3: publieke omroep met één programma
4-5-6: HMG met een tweede programma
7-8-9: SBS (Net5, SBS6 en Fox) met een derde.
Zelfs MTV had een ‘aangepast programma’.
(Ik was ook aangedaan, maar alle netten vind ik dan toch weer wat teveel.)