Het boek is uit.
Weeeeh.
Het paradoxale van het lezen van een prachtig, spannend, meeslepend, verslavend, fijn boek is, dat je het liefst zou willen dat het nooit ophoudt. Maar dat je het tegelijkertijd zo snel mogelijk uit wil hebben omdat je benieuwd bent naar de afloop.
En dan heb je het uit. Aan de ene kant voel je je compleet, want je weet nu hoe het eindigt, en gelukkig kwam het meeste aan het eind wel goed, maar aan de andere kant knaagt het gevoel dat je eigenhandig de heerlijke verslaving van de afgelopen week om zeep hebt geholpen. Ik wil meer! Weeeh!
De gevleugelde kat van Isabel Hoving is, zoals de Volkskrant in grote letters uitriep, ‘nog beter dan Harry Potter’. Bovendien is het nog dikker! En met kleinere lettertjes, zodat het echt een bijna nieteindigend verhaal is. Vergelijk Tonke Dragt met Michael Ende met JK Rowling. Zeldzaam kinderboek en nog Nederlands ook. En een debuut.
Het was heel heel heel erg laat vannacht, want eigenlijk had ik natuurlijk allang moeten gaan slapen, maar kon mezelf niet losrukken. Ik denk dat ik vandaag maar een beetje in umaija ga verblijven.
(met dank aan Walter en S. voor het geven voor mijn verjaardag)
Reacties
16 reacties op “Umaija”
Ik wil het lenen; ik bedoel ik kan het natuurlijk best kopen, zeker na zo’n laaiende recensie, maar er ligt voor wel 100 € boekenbonnen op de schouw in Lekkerkerk, en ik loop nog tien dagen in Mokum rond wat is umaija?
Kom maar halen! Of, vooruit, ik wil het ook wel ergens komen brengen hoor 🙂
Umaija (ga er met de muis bovenhangen)… dat is alleen voor ingewijden.
Helpt dat, met de muis boven Umaija hangen? Bij mij gebeurt er in elk geval nix.
Helpt dat, met de muis boven Umaija hangen? Bij mij gebeurt er in elk geval nix.
O ja, Merel, je hebt helemaal gelijk wat lezen betreft. Je wilt dat het boek nooit eindigt, en je wilt weten hoe het eindigt. Dus lees je elke vrije minuut van de dag. En dan komt het moment dat je weet hoe het boek eindigt, en het moment dat je een nieuw boek moet vinden dat net zo goed is zodat je weer lekker kan gaan lezen. Mijn tip voor een lekker dik boek: A traitor to memory van Elizabeth George.
Is er niet een boek “The Never Ending Story”?
D’r is in ieder geval wel een liedje van.
Ik moet nog een verjaardagskado
Kajago(o)go(o) ofzoiets. Zanger daarvan was Limahl. Die zong dat liedje(Never ending story) toch?
Elmer… nu heb je je eigen kado geraden.
Maar goed, is ook een beetje mijn eigen schuld.
@ Aussie: Er is ook een boek dat zo heet, maar het is niet echt oneindig, helaas. Origineel is in het duits: “Die unendliche Geschichte” van Michael Ende.
“Die unendliche Geschichte” geschreven door…Ende? Dat verzin je niet!
pim
En toch is het zo! Echt en eerlijk!
Een onvervalste “Nomen est Nomen”
(of zoiets) 🙂
Omen.
Nomen est omen.
tip voor de volgende: american gods. net zo verslavend.
Merel: meer gelijk kan je niet hebben! Het boek is geweldig en ik wil mijn leven lang wel naar Umaija…nou ja…dat van Max dan. Dat snap jij ook wel…