Mijn vader had bij de bank laten vallen dat zijn dochter wel van voetbal hield. En ineens werden hij en ik uitgenodigd voor de wedstrijd Ajax – FC Twente, te spelen op 1 december in de Amsterdam ArenA. Ik blij, broer jaloers. Maar het was vast beter voor de VIP hal dat er ook eens wat jonge mokkels ten tonele zouden verschijnen. Dresscode voor de middag: casual / VT.
De Rinus Michels zaal bevond zich op de derde verdieping. Een vader met twee zoontjes van een jaar of veertien kwam tegelijk met ons aan. Eén van de jongetjes wierp een blik naar binnen en begon keihard te lachen. ‘Waah man! Dit is echt VIP!’ riep hij en hij keek zijn ogen uit. Hij had gelijk. Kosten noch moeite waren gespaard om ons in de watten te leggen. Een gigantisch buffet, warm en koud, stond op ons te wachten. Daarna was er koffie en thee, taart en flensjes, fruit en ijs. En bier en wijn. En fris. En toen de wedstrijd bijna begon, zaten wij zwaar als een molensteen op de gestoffeerde klapstoeltjes te wachten.
Welk een uitzicht! Omdat ik geen seizoenskaart heb, zit ik altijd ergens anders. Soms redelijk goed, maar vaak in een hoek aan één kant van het stadion. Nu zaten we op de eerste ring, wel iets uit het midden, maar zo dichtbij… wow. Ik kon het haar van Mido op de reservebank bijna vlechten als ik wilde, de geur van het gras opsnuiven, de sterren op de bal tellen. Koeman zat net iets te ver weg om hem strategische keuzes in te fluisteren.
Helaas was het Ajax die als enige teleurstelde. In de eerste helft voetbalden ze best aardig, alleen verzuimden ze stom genoeg vaker te scoren dan één maal. De penalty voor FC Twente was onnodig en volgens mij ook onterecht. Met 1-1 gingen we de rust in. In de kleedkamer moesten ze te horen gekregen hebben dat ze nu als dweilen konden gaan spelen. Geen pass kwam meer aan, geen schot bezat kracht, geen spelinzicht was er meer over. Gelukkig bakte ook FC Twente er weinig van. Zodoende bleef de bal dertig minuten lang rond de middenstip en ergens in de lucht hangen.
Het laatste kwartier werd het weer spannend. Uiteindelijk was het Raffel (oh, Raffel, held! Redder des vaderlands!) die de verlossende 2-1 in de laatste minuut van de wedstijd erin kopte. Ik was blij. Het stadion juichte. Alle VIPs (Hans Teeuwen incl.) sprongen op. Armen gingen de lucht in. Voeten kwamen van de grond. Monden scandeerden.
Schor van mijn geroep kwamen we de Rinus Michels zaal weer binnen. Ik won niet het gesigneerde wedstrijd-shirt van Richard Witschge, maar kreeg wel zijn handtekening naast de VIP foto die eerder op de dag van mijn vader en mij was gemaakt.
Hoera!
Nog een keer! Nog een keer!
Reacties
19 reacties op “ABN Ajax”
Je ontwikkelt je echt razendsnel als aanstormend veelbelovend VIP-talent de laatste tijd.
GRRRR… ;-(
Heerlijke woordkeus, zoals gewoonlijk!
Het is alleen wel ‘Rafael van der Vaart’. En het zou me niets verbazen als taalpuristen ‘Rinus Michelszaal’, ‘VIP-foto’ en ‘wedstrijdshirt’ prefereren.
Waarom staat dat heilige Groene Boekje eigenlijk niet online? (on-line?)
Trouwens, het poëtische ‘Heggez*ng’ is bij Google nog onbekend. Maar omdat elk postje ook een archiefversie heeft, waardoor het woord nu op twee pagina’s voorkomt, vrees ik dat het net geen Googlewhack wordt.
Wanneer verschijnt jouw boek?
Dat is grappig. Bij het schrijven van Rinus Michels zaal en de andere voorbeelden, zat ik mij met moe maandagochtend hoofd (aan elkaar maar dan niet leesbaar) ook al af te vragen hoe ik het op zou schrijven. Ook zou het kunnen zijn: Rinus Michels’ zaal 🙂
En Raffel is natuurlijk expres. Ooit eens een interview gezien / gehoord? Hij (de held) zegt dan dat hij Raffel heet.
Het Groene Boekje moet online. Mee eens. Zelfs tegen betaling.
Dacht je dat Rinus-Michelszaal in het groene boekje stond dan?
Jonge mokkels?
Pff… 27 is al oud hoor.
In de ogen van echte jonge mokkels.
http://www.nederlandsewoorden.nl (voorheen: http://www.hetgroeneboekje.nl, maar dat mocht niet meer van de SDU).
Dank voor de tip!
Awfully off-topic, maar toch: klein, sappig, hoog top-ambtenaartje in het oude China? Mandarijntje! De rest van het cryptogram is nu een eitje. Trouwens dat ze na die wedstrijd in en tegen Valencia uberhaupt alweer konden stáán mag al een godswonder heten.
En: jonge mokkels beginnen bij de 28
Oooohhhhh, lijn jaloers…
Vraag:
Helaas was het Ajax die als enige teleurstelde
of:
Helaas was het Ajax dat als enige teleurstelde
of:
Helaas waren het de Ajaxieden die als enige teleurstelden
HELP! (-:
Hier kreeg ik ook al een e-mail over, van iemand anders, die concludeerde dat het toch klopte.
De laatste zin moet volgens mij met een n achter enige, maar daar ben ik niet zeker van. Het is sowieso raar, want meer mensen kunnen eigenlijk niet als enige iets doen 😉
Overigens is het Ajacieden, dat weet ik dan toevallig wel.
ook jaloers…
Eens met die c en die n in drie
(ben erg benieuwd naar de redenatie die leidde tot een OK voor die)
tks, good night
OK voor die:
Het was helaas (de voetbalploeg) Ajax die als enige teleurstelde; “het” hoort bij “was”; “die hoort bij “de voetbalploeg Ajax”
Als je er daarentegen “(het team) Ajax” van maakt, is het weer anders. Was Ajax niet een Griekse held of zo? “De held”. “De goden” of “de godenzonen”. Ik weet het niet!
Ajax is een eigennaam.
Het was Merel die als enige teleurstelde.
Niet Het was Merel dat als enige teleurstelde.
(overigens berust deze zin in het geheel niet op de waarheid).
Maar vraag je nu eens af: is het “die stomme Ajax ook weer!”, of “dat goeie ouwe Ajax!”? Die eerste versie mag alleen voor niet-native-speakers, toch? En niet vanwege de strekking, bedoel ik :-).