Het was alweer een tijdje geleden dat ik niet thuissliep en met een man in bed belandde.
Meteen nadat ik het licht op de gang (in de kamer zelf was geen electriciteit) had uitgedaan, hoorde ik hem binnenkomen.
Hij ging recht op zijn doel af. Hoewel het in mijn raamloze vertrek pikkedonker was, vond hij de weg naar het bed meteen. Ik voelde zijn gewicht op het dekbed komen. Een gevoel van overwinning welde in mij op. Heerlijk. Dit was wat ik al de hele tijd gewild had. Ik had het een beetje laten merken, maar niet durven vragen. Hij liet zich niet door onzekerheid remmen. Vol overgave drukte hij zijn neus tegen de mijne.
Luid gespin ronkte over het bed. Zijn snorharen kriebelden tegen mijn wang. Na een tijdje snuffen liet hij zich omvallen tegen mijn zij.
Ik werd een paar minuten later wakker omdat hij nu wel klaar was met slapen. Hij liep over mijn buik. Hij wilde onder de deken. Hij wilde onder de deken vandaan. Hij wilde graag op mijn hoofd gaan zitten en zijn staart in mijn ogen zwiepen.
Na een tijdje won mijn zin in slaap het van de kat. De kat werd, terwijl ik mij in het donker stootte aan alle uitstekende zolderspullen, op de gang gezet. De deur had geen klink en kon niet op slot. Ik blokkeerde de deur met een doos vol spullen en keerde terug naar bed.
Het duurde slechts een paar minuten tot ik de deur hoorde piepen. De doos met spullen werd behoedzaam opzij geschoven, een plankje viel om en alras kwam het spinnende geluid van een naderende kater dichterbij.
Prr. Prr.
Ik moest hardop lachen. Geweldig beest. Hij vleide zich weer tegen mijn zij. Het ritueel herhaalde zich. Ik pakte de spinnende kat op. Weer stootte ik mijn been tegen de zijkant van de kast en struikelde ik over de dwarsliggende planken op de grond. Weer blokkeerde ik de deur, weer kwam de kat vol trots vertellen dat hij liever bij mij was dan op de gang.
Het duurde even, maar uiteindelijk maakte ik in slaapdronken toestand een heuse barricade (doos, nog een doos, gereedschapskist) waar zelfs de kat niet om heen kon. Ik sliep weer alleen.
De volgende ochtend werd ik bont en blauw geslagen wakker en trof ik de kat in alle rust slapend aan in de woonkamer. Ik maakte hem wakker door over zijn buik te aaien. Hij draaide zich op zijn rug en begon zachtjes te spinnen.
Reacties
18 reacties op “One Night Stand”
Ah, de wil van de kat is sterk, maar dus niet zo sterk als een gereedschapskist.
Ik was even bang dat je alles zou vertellen, tsss …
Hahaha, leuk stukje zeg! Katten zijn doordrammers, dat weet iedereen, en ze komen overal binnen, maar jij hebt wel een erg hardnekkig exemplaar gevonden.
ik dacht ook even: waar gaat dit heen?!!
joost is gaaf. Hij loopt sinds je weg bent ook een beetje doelloos rond, want bij ons kan hij echt niet door de deur heen, hoewel hij dat soms ook lijkt te proberen.
Merel is voor de poes!
Geef dan ook gewoon toe! Nu ben je bont en blauw, eigen schuld.
Wanneer zie ik je weer?
prima kattenverhaal merel1
maarreh…. wat doe je met een kat die krols is, zoals ik heb?
🙂
@Theo:
Laten neuken of laten helpen.
“Het was alweer een tijdje geleden dat ik niet thuissliep en met een man in bed belandde.”
Thuis gebeurt dit wel regelmatig?
😉
Joost mag het weten.
One night stand? Bij mij spelen er elke nacht hele orgies af in de slaapkamer (mrauwwww)
En dat terwijl ik van nature een heel net typje ben 😉
Is Joost een “je weet wel kater”?
Dat kan net het verschil maken….
🙂
Bij mij heeft een van de dames een nieuwe methode gevonden om me te vertellen dat ze vindt dat het etenstijd is ’s ochtends: Als ik haar snorren, kopjes, en likken negeer (omdat het 7:00 s’ochtends is, en ik derhalve nog recht heb op minstens een uur ongestoorde nachtrust) neemt ze een aanloop, en springt ze op me, ongeveer ter hoogte van m’n middenrif. Dit heeft tot gevolg dat ik a) in elkaar kronkel van de pijn b) harde geluiden maak en c) zo wakker ben dat ik dan toch maar naar de keuken loop om dat blik voer open te trekken zodat ik alsjeblieft toch dat laatste uurtje ongestoord door kan slapen.
Mag ik nog blij zijn dat het niet haar zus is, die weegt twee kilo meer, ik zou bijkans invalide worden!
Katten buitensluiten is overigens geen optie: ik heb een haakje op de deur gemaakt, maar dan wordt er de ganse nacht op de deur gekrabt en zingen ze dermate klagelijke duetten dat er niets anders op zit om de deur dan maar open te doen.
Buiten dat vindt ik het heel aardig van ze dat ze me in hun huis tolereren.
mijn katten hebben ooit de hele vloerbedekking voor de slaapkamerdeur aan flarden gekrabt omdat ze persé naar binnen moesten (en ik dus even rustig wilde slapen). Dus je had nog een hele gezeggelijke kat dat ‘ie na drie keer al opgaf.
Alles heeft opvoeding nodig, net zoals mensen.
Simpel.
Mijn katten doen niks vreemds en gedragen zich normaal