Tussen de buien door is het net even droog. Ik doe de koptelefoon van mijn MP3 speler in mijn oren. Hoewel ik de laatste tijd wat meer op mijn gehoor let, is het vooral op dit soort dagen nog een aangename noodzaak om mijzelf op rottige fietstochten te laten vergezellen door fijne muziek.
Ik fiets terwijl ik de diepe plassen ontwijk. Radiohead, met 2+2=5. Fijn nummer, van de CD die nog niet uit is. Het nummer begint heel zachtjes waardoor ik me altijd afvraag of ik nou iets hoor of niet. Ietsje harder zetten dus. Oppassen voor hardrijdende auto’s links van me die geen rekening houden met diepe plassen die over fietsers heenkomen als ze erdoorheen scheuren.
Zingt Thom Yorke nou paying attention, of penetration, of een mix van beiden aan het einde van het nummer? Toch eens opzoeken via Google. Een vrouw die langsfietst, kijkt me even aan in het voorbijgaan. Ik vraag me af of ze mijn gedachten kan lezen. Ik heb geen zin om te haasten en fiets niet zo snel. Een volgende vrouw die me passeert, kijkt me heel vriendelijk aan. Maar wel opvallend lang. Ze knikt een paar keer. Ik stop, zij gaat door. Het stoplicht staat op rood.
Madrugada. Blood Shot Adult Commitment. De man die naast me staat te wachten kijkt me even aan. Dat is interessant. Blijkbaar zie ik er aantrekkelijk uit vandaag, met al die knikkende mensen in het voorbijgaan. Ik glimlach terug en rijd zodra het groen is rustig het kruispunt over. Het gitaarriffje is zo mooi. Eigenlijk staat het nummer net iets te hard, nog door het volume van Radiohead, maar het voelt wel lekker.
Een voetganger op de stoep kijkt even geïrriteerd naar me. Maar het zou kunnen zijn dat hij gek is, met zijn warrige haar. Ik begin mij af te vragen of ik er raar uitzie. Ik controleer mijn bewegingen. Op Madrugada wil ik nog wel eens onbewust mee gaan dansen, of mijn hoofd mee laten dreunen, maar nee, ik zit keurig op het zadel. Toch kijken veel mensen naar me. Ik kijk naar ze terug, sommigen knikken, maar ik weet niet waarom. Het is een rare gewaarwording. Ik haal even een van de knopjes van mijn koptelefoon uit mijn oren. De knikkende mensen zeggen niets.
Ik ben bijna thuis. Als ik mijn fiets op slot zet, begint Lisa Loeb met het nummer Stay. Niet zo hard. Terwijl ik mij tussen de geparkeerde fietsen in het rek wring om mijn slot door mijn band en frame te krijgen, denk ik iets te horen. Ik pak mijn mobiele telefoon uit mijn tas. Zeven oproepen gemist.
Reacties
24 reacties op “Op de fiets (49)”
Dat overkomt mij nu altijd in de auto. Radio/CD lekker hard ophebben en dan mijn mobieltje niet horen.
Pay attention, Pay a lot attention (and also to your telephone)
http://www.radiohead.com.hk/lyrics/lyrics.asp?lyTitle=2%2B2%3D5
En, beviel dat: het tijdelijk zonder mobieltje leven? Wat was het resultaat van dat onderzoek ook alweer? 46% van de bezitters is inmiddels verslaafd aan het apparaat….
http://www.nu.nl/news.jsp?n=147930&c=51
aan niet meer dan 1 mobiel apparaat tegelijk vastzitten is het fijnste. ik koos vanmorgen voor mijn minidiscje met spearhead .
stay human!
Oh, het was je mobieltje. Ik dacht tijdens het lezen van het verhaal even dat iedereen zo naar je keek omdat je hardop mee aan het zingen was. Had gekund, toch?
Op mijn discman ontstaat er een irritante ruis wanneer op mn mobieltje gebeld wordt… handig is dat wel 🙂
Mijn MP3 speler past het volume aan zodra ik een belletje krijg 😉
Ha ha, mijn oude discman begon over te slaan als ik telefoon kreeg, of van cel wisselde. Ik had toen net zelfgebrande cd’s en dacht dat het daar aan lag 😉 Later ben ik het trekje wel gaan waarderen, zeker in de trein.
Oh, het was je mobieltje. Ik dacht tijdens het lezen van het verhaal even dat iedereen zo naar je keek omdat je hardop mee aan het zingen was. Had gekund, toch?
zeven oproepen!? sjeeeeee, daar doe ik een week over..
Ik word helemaal gek van die nieuwe plaat van Radiohead. Veel te goed. 🙂
Radiohead. De naam ken ik wel, de muziek niet. Maar ik heb wel een Radiohoofd. Gekregen van Classic FM, dat hier de halve dag het behang vervangt. Die zender is in een paar jaar tijd verworden tot een, jawel, reclame(uit)zender. En altijd dezelfde uitgekauwde klassieke deuntjes. (Je bent Classic FM, nietwaar.) Enzovoort. Zodra het ellenlange Ave Maria alwéér aangeheven wordt, door een of andere operazangeres, moet het apparaat op mute.
Tijd voor een andere zender hier, net wat u zegt.
.
die mooie nieuwe plaat, die nog niet uit is, die hebben we laatst 3x achterelkaar gedraaid. ben erg benieuwd naar het uiteindelijke reslultaat.
Nieuwe plaat? Nog niet uit? MP3? Is Merel illegaal bezig?
Ja, mevrouw deelt verzekeringsgeld uit aan noodruftigen, maar een eerzame artiest die ook monden te voeden heeft, zuigt ze uit als een dorstige vampier…
Tsk!
Hallo, Lennart!
Dat heb je verduiveld grappig opgelost, met je heading. Janee, niet radioheading natuurlijk.
Zo’n ding, op ’n (web)site.
Een lust voor het oog!
Ik heb Duitsland even gemaild, en dàt pikken ze nog net. Maar: die replymail was van een receptioniste, dus ik garandeer je niks.
Groetjes aan Astrid, hè!
.
Ik dacht dat de omstanders zich stoorden aan het gerammel van je rijwiel. Volgens mij heb je dat nog steeds niet opgelost.
Lisa Loeb, die cd heb ik al veel te lang niet meer geluisterd! Vanavond maar weer eens uit de kast pakken.
Lisa Loeb, die cd heb ik al veel te lang niet meer geluisterd! Vanavond maar weer eens uit de kast pakken.
Stuur Merel dan boel poen, Menno! Jij hebt ’t, in redelijke overvloed, is mijn indruk, heeft zij een blinkend nieuwe fiets! Of een biker?
Ach, waar bemoei ik mij ook mede, hè.
Excuus, mijnheer Nicolai.
Fijn. 😉
Wat ik werkelijk niet begrijp is dat niemand op straat je heeft geattendeerd op je rinkelende telefoon! Tsk!
hahaha, dacht dat per ongeluk je koptelefoon niet aangesloten was en het knoeperdhard per speaker van je fiets vandaan kwam!
Nieuwe armoede;
muziek stelen, mobiel zonder trilfunktie.