Uit eten gaan is leuk. Maar wat maakt een avond uit eten tot een geslaagde avond? Ik ben geen absolute fijnproever, dus ik vraag me af of ik de avond geslaagd zou vinden als het eten fantastisch was, maar de bediening beroerd. Of het eten en de bediening perfect maar het gezelschap waardeloos. Het sociale aspect om het eten heen is denk ik minstens zo belangrijk.
Gisteren at ik in restaurant Puyck, aan de Ceintuurbaan. Ik was er al vaak langsgelopen – een beetje verscholen tussen de winkeltjes zag het ik het restaurant dan liggen, warm en uitnodigend. Nu was het tijd om ernaartoe te gaan. Eigenlijk buiten de prijsklasse voor een gewone maandagavond (ha! alsof dat er iets toe doet, maar goed) maar daardoor wel een extra fijne traktatie.
Het valt me op dat chique restaurants bewust niet alle etiquette van vroeger overnemen. Gelukkig maar. Want obers in zwartwitte outfit die je stoel aanschuiven en je bedienen alsof ze je slaaf zijn, brrrr. Daar word ik iebelig van, ook al mag het zo als juist in het boekje staan. Een goede ober is onzichtbaar maar bij jou op het goede moment, alsof je af en toe een hulplijn mag inschakelen bij Robert ten Brink.
Gisteren hadden een (net iets te) enthousiaste ober die een erg lekkere fles wijn voor ons neerzette. Het eten was erg lekker, en goed getimed. Precies de goede tijdsafstand tussen de gangen. Zonder te vragen kregen we karaffen kraanwater zoveel we wilden, wat tegenwoordig vervelend genoeg bijna een unicum is (belachelijk! zeker in Amsterdam! ik vind water uit de kraan hier lekkerder dan gemaakt bronwater). En het gezelschap was goed. Fijne gesprekken, bijna te kort tijd om alles te bespreken.
Kortom, een geslaagde avond door een goede combinatie van factoren en ingredi?nten.
Of was het toch vooral die wijn?
Geef een reactie