Ik heb gisteren voor het eerst op housemuziek gedanst en het nog leuk gevonden ook. Housemuziek vind ik over het algemeen stom en irritant en hard en eentonig, maar gisteren had ik genoeg bier op om er erg van te kunnen genieten. Er was bovendien maar weinig publiek in Paradiso over, waardoor ik vrij de ruimte had om mijn dansstukjes op te voeren. Fijn.
Het ging ongeveer zo: te te te tetete ping te te te tetete dung dung dung te te te tetete.
Dat ik zoveel bier op had, kwam door ons traditionele De Dijk in december concert. Weer stonden we daar met z’n allen in Paradiso, achteraan, als grote groep. Het blijft bijzonder. Er zijn maar weinig gelegenheden waar ik zo ongegeneerd mee sta te bleren en te springen als tijdens een De Dijk concert in Paradiso in december. En net zoals altijd werd er zowel gelachen als gehuild en gedacht aan anderen en aan vroeger tijden. Ik bedacht me dat ik De Dijk nu waarschijnlijk al 15 jaar zie, en dat ik een deel van de mensen met wie ik daar gisteren was, al meer dan 15 jaar ken. Dat moet en kan op zulke avonden gekoesterd. Wat een rijkdom.
Ik denk dat ik tijdens het housen topsport heb bedreven maar ik kan me er niet zo veel van herinneren.
Wel dreunt er nu van alles in mijn kop.
Zowel het bier als de muziek weigeren uit mijn hoofd te vertrekken.
Bliep.
Geef een reactie