« terug naar blog

Op de fiets (57)

—

Kinderen van nu hebben te veel keus, lees ik in krant. Ze raken gestrest van alle opties. 
Terecht. Ik raak ook gestrest van alle mogelijkheden. Al die keuzes die ik moet maken, slopend is het.

Op weg naar werk kom ik langs een straat die al maanden opgebroken is. Steeds wordt er weer een nieuw stuk wegdek opengebroken, opgelicht, geasfalteerd. Auto’s kunnen er allang niet meer komen. Maar fietsers mogen tussendoor. Er staan gele paaltjes aan de kant van de weg met daarop een fiets en een pijl, als ware het een speurtocht.

Als je de pijlen volgt, weet je zeker dat je goed gaat. Hoewel de aanwijzingen soms niet logisch lijken (vaak genoeg wijst de pijl in een richting die je niet zou verwachten), slalom je soepel door het afgezette gebied. Om er vervolgens weer veilig uit te komen.

Oh! Had ik maar zulke pijlen in mijn leven! Die veilige richting gaven aan mijn levensloop!

Dan kon ik altijd nog besluiten om over de stoep te gaan, of een eindje om.

Reacties

24 reacties op “Op de fiets (57)”

  1. Wim avatar
    Wim

    Een veilige richting geven aan je leven ? Dat is toch gewoon saai/burgerlijk/truttig ?

    Beantwoorden
  2. buijs avatar
    buijs

    leuke jongen, die Wim

    Beantwoorden
  3. Chriz avatar
    Chriz

    @Wim: dan is natuurlijk aan jou de keuze of je je eraan houdt of niet. Als je namelijk een pijl over zou slaan, kom je voorlopig geen volgende pijl meer tegen.

    Beantwoorden
  4. Dimitri avatar
    Dimitri

    Ik heb altijd het achterdochtige vermoeden dat de werklui (lieden?) een loopje met me nemen door de borden in een omslachtig patroon te zetten. En dat ze dan van een afstandje met een shaggie in hun mondhoeken staan te gniffelen en elkaar staan aan te stoten met hun ellebogen. Omdat al die zotte mensen hun pijlen volgen. Maar dat denk ik dan hè!

    Beantwoorden
  5. Terrebel avatar
    Terrebel

    Ooit ging je naar de winkel en kocht je een tube tandpasta. Heden ten dage schreeuwen de verschillende merken en soorten je toe:”Koop mij!”-“Nee, mij!”
    Het geld dat wordt gestoken in bijbehorende reclame-campagnes kan worden gebruikt om het bezoek aan de tandarts voor iedere inwoner van het land gratis te maken. En dan hou je waarschijnlijk nog een leuk zakcentje over…:-(

    Beantwoorden
  6. Beernd avatar
    Beernd

    Pas op hoor, straks komt er een of andere sympathieke Jehova die vertelt dat hij een perfect setje richtinggevende pijlen voor je heeft, gratis. In boekvorm.

    Beantwoorden
  7. Paul avatar
    Paul

    ’teveel keus’.
    Zeg je ook ’teweinig keus’?
    Nee, dus.
    Oude les uit een lang verleden.
    Hallo Merel, dank je wel!
    Onuitstaanbaar.
    x

    Beantwoorden
  8. Robthblob avatar
    Robthblob

    Ah nee.. niet van die pijlen. Daar word je toch alleen maar gemakzuchtig van? En als je afwijkt en de weg kwijtraakt, zit je jezelf te verwijten dat je ze gewoon had moeten volgen. Navigeer toch gewoon op kompas of richtingsgevoel. [hoewel.. vrouw.. richtingsgevoel..] Of kompas!

    Beantwoorden
  9. Max avatar
    Max

    Mooooi, mooi geschreven!
    Maar wat is er mis met opengebroken wegdek of een wegverzakking? Eenmaal overwonnen of eruit gekropen, is de richting meestal ook wel weer duidelijk. Een zelfgeplaatste pijl volg ik dan toch nog altijd het liefst.

    Beantwoorden
  10. Beernd avatar
    Beernd

    Je kunt het beste willekeurig zwalken: dronkemanswandeling. Een of andere negentiende-eeuwse Fransoos (Poincaré?) heeft laten zien dat je dan altijd overal komt, dus ook waar je wezen moet. Kan wel even duren. 🙂

    Beantwoorden
  11. Philip avatar
    Philip

    Als je stadsdeelwerken voor de geest wil, kan je altijd nog religieus worden. Het zelf uitzoeken is IMHO nog altijd spannender. (brengt me wel op een idee voor een logo voor mijn nieuw op te richten religie)

    Beantwoorden
  12. Zezunja avatar
    Zezunja

    Maar zelfs al heb je van die pijlen… dan zit je nog met een ander probleem: kiezen.

    Beantwoorden
  13. Elisabeth avatar
    Elisabeth

    Wegomleidingen … pijlen … Amsterdam. Ik weet niet of ze je veilig naar je bestemming leiden. Zo leidde de pijlen op het Weteringplantsien mij regelrecht onder de tram.

    Beantwoorden
  14. Rick avatar
    Rick

    Pijlen kunnen me gestolen worden, ik ga er met een boog omheen.

    Beantwoorden
  15. Chriz avatar
    Chriz

    @Paul: ‘Keus’ kom ik ook niet tegen in het woordenboek 😉

    Beantwoorden
  16. jnnk avatar
    jnnk

    Soms zou je inderdaad willen dat er niets te kiezen valt. Soms denk je achteraf dat er eigenlijk niets te kiezen viel. Maarja, dat is altijd pas achteraf. Net als met het volgen van de pijlen. Je kon wel kiezen, maar er viel niet zoveel te kiezen.

    Hmm, zoiets.

    Beantwoorden
  17. Brian avatar
    Brian

    Het zal er dan niet veel spannender op worden…..ik bedoel, wat moet je dan nog voor verhalen vertellen op een verjaardag 😉

    Beantwoorden
  18. UrbanProf avatar
    UrbanProf

    Pijlen en geen keuzes hoeven maken …. klinkt als iets voor iemand die handelingsonbekwaam is of verlangt naar een staatsinrichting als het communisme.

    Beantwoorden
  19. Peter avatar
    Peter

    Je kunt er ook voor kiezen om niet de uitgestippelde route te nemen. Dan kom je altijd voor verrassingen te staan…

    Beantwoorden
  20. Aukje avatar
    Aukje

    Altijd gedacht dat het gestresst was ipv gestrest. Da’s even wennen.

    Beantwoorden
  21. Lieuwe avatar
    Lieuwe

    Als eind-twintiger heeft Merel nu al last van het dertigers-dilemma, de ziekte onder dertigers van nu.

    Beantwoorden
  22. ruud avatar
    ruud

    Één ding is zeker in het leven dat niets zeker is.

    Beantwoorden
  23. gert avatar
    gert

    Jij bent het volgzame type

    Beantwoorden
  24. anneke avatar
    anneke

    Hoe meer mogelijkheden je ziet, hoe groter de behoefte aan richting-aanwijzende-attributen. Dat heeft niets met volgzaamheid te maken. En saai is het al helemaal niet.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *