Een Kleine Week

Zondag
Het was op de dag die vroeger als rustdag werd beschouwd dat prinses Merel in haar geleende bolide stapte om op zoek te gaan naar rust en ruimte. In de auto zaten ook haar trouwe onderdanen Maus en Ronja. Zij miauwden hevig.
Het was een fijn gevoel. Met z?n drie?n in de auto, rustig voorttuffend over het strakke wegdek. De prinses ging eerst een keer naar links en toen een keer naar rechts en daarna heel lang rechtdoor. En toen nog een stukje.

Tegen het einde van de middag kwam ze aan bij een verlaten park vol identieke huisjes. Ze vond een sleutel in haar jaszak en probeerde alle 178 huisjes. Op ??n van de huisjes paste de sleutel. Ze stapte naar binnen en haalde diep adem. Het begin van een kleine week zonder prinsessenverplichtingen.

Maandag
Op de eerste dag van maart moest prinses Merel een prinsessenpak aanschaffen voor een opkomstzijnde bruiloft. Zij toog naar het dichtstbijzijnde stadje alwaar vele beroemde modeontwerpers hun opwachting maakten en via etalages hun mooiste kostuums aanprezen. Prinses Merel paste en paste net niet, zocht en twijfelde, hield haar buik in en rechtte haar rug. Uiteindelijk slaagde zij bij een onverwachte aanbieder. Bij thuiskomst liet zij haar nieuwe kostuum zien aan haar onderdanen. Haar onderdanen spinden en prrden geruststellend maar toch kon Merel enige twijfel niet onderdrukken.

Dinsdag
In de nacht van maandag op dinsdag werd er aangeklopt op de voordeur van het huisje. Prinses Merel deed open in haar nachtjapon en wreef haar ogen uit. Voor de deur stond een grote, groene draak. Hij blies de heg vol vuur en ook de ontluikende krokusjes overleefden de aanval niet. Prinses Merel hield het hoofd koel, pakte een vork uit de besteklade en prikte de draak hard en precies in zijn neus. De draak droop af, een spoor van tranen achterlatend.

Die ochtend kreeg prinses Merel bezoek van een prins. Het was een prins met een verleden, dus eentje om voor op te passen. De prinses sloeg de annalen erop na maar kon nergens vinden of gevaren voor een prinses onoverkomelijk waren. Prinsessen groeien meestal ge?soleerd en zonder gevaren op en het enige wat Merel in de index bij ?langskomende prins? kon vinden, waren verhalen over kussen en doornstruiken. Deze waren beiden even niet relevant. De prinses voelde haar hart bonken, fronste haar wenkbrauwen en krabde op haar hoofd. Het grote houtblok in de openhaard dat eerder niet wilde fikken, begon zachtjes te gloeien.

Woensdag
Op de derde dag van de eerste week van maart wandelde de prinses een lang stuk over het strand. Zij klom op het duin en keek met haar handen boven haar ogen of zij Engeland kon zien. Geenszins. Wel zag zij een schip aan de horizon met een rookpluim boven op de kajuit. Ze kreeg sterk de neiging om van het duin af te rollen, maar hield zich in. Zulke dingen doen prinsessen niet. Dat is jammer, maar sommige zaken horen bij je functie, die kan je beter accepteren dan ze als ballast te zien, zei zij wijs tegen zichzelf terwijl ze een frivool huppeltje maakte.

In de avond van deze dag smeerde de prinses haar gezicht in met een verzorgend masker dat de huid van de zilte zee zou moeten reinigen. Reinigen? Pijnigen. Het masker beet in het gezicht van de prinses en maakte haar ongeschonden huidje roodgloeiend. Zij waste haar gezicht en vroeg zich af of zij blijvende schade van deze actie zou ondervinden. In haar hoofd schreef zij een evenzo vlammende brief naar het cosmeticamerk maar de schade viel mee en haar huid voelde na een tijdje heerlijk zacht aan.

Donderdag
Op donderdag scheen de zon over het platte land. De prinses strekte zich uit, zette deuren en ramen open en liep in hemdsmouwen naar buiten. De bange onderdanen van de prinses keken verschrikt naar de tuin. Zoveel ruimte hadden zij nog nooit gezien. Als priv?-detectives slopen zij even later langs de muren van het huis, om na een beweging van de prinses heel hard terug naar binnen te rennen. De onderdanen van de prinses hadden wel iets weg van het prinsesje zelf.

Er was geen krant in het huisje, maar gelukkig had de prinses stapels lectuur meegekregen van collega prinses A., die die dag toevallig jarig was. De prinses las over beauty, glamour, kindverkrachting, handige tips en blote lichamen van onbekende Nederlanders en vroeg zich af wat waar en echt is en wat een bedenksel en een collectieve wens.

In de middag van deze dag prees het prinsesje zichzelf gelukkig. Ze snoot haar neus en vroeg zich af of het toeval was dat snot en snoot slechts ??n letter van elkaar verschillen. Zij besloot de rest van de dag de rits en knoop van haar broek niet meer dicht te doen. Een eigen kleine revolutie tegen de ethiek. Zij at een hele zak kameleons van Red Band leeg die in de Bonus aanbieding waren en eigenlijk heel vies, en voelde zich misselijk maar voldaan toen ze deze zware klus had geklaard.

Vrijdag
Op vrijdag hakte de prinses de dag in twee?n. Het eerste deel was het deel van blijven, het tweede deel het deel van vertrek. Om 14 uur zou het vertrekgedeelte beginnen, maar tot die tijd zou ze niet aan het vertrek denken. Ze zette de wekker vroeg, zodat het eerste deel lekker lang zou duren. Ze douchte extra lang, waste haar prinsessenharen schoon en huppelde over de laantjes van het park. Het werd bijna nooit 14 uur.

In het tweede gedeelte van de dag boende de prinses het huisje schoon. Ze sopte, stofte en dweilde totdat het huisje glom als nooit tevoren. Toen pakte prinses Merel haar spullen en sloot het huisje af. In haar geleende bolide reed zij richting de drukke stad. Haar onderdanen jammerden in hun kooitje achterin. De prinses wist niet zo goed hoe ze zich voelde. De tijd was zo snel voorbij gegaan. Ze wilde veel meer van dit alles. Aan de andere kant zag ze uit naar het weerzien met haar vrienden, haar fiets en de zee aan mogelijkheden. En ach, bedacht zij relativerend, het was pas vrijdagmiddag, het weekend stond op het punt te beginnen.