Hedentendage niet een schrijfsel van mijn hand, maar van een van mijn favoriete dichters. Mooi.
Weggaan
Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen
zacht de deur dichttrekken
achter je bestaan en niet
terugkeren. Je blijft
iemand op wie wordt gewacht.
Weggaan kun je beschrijven als
Een soort van blijven. Niemand
wacht want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid
want je gaat niet weg.
Rutger Kopland
Mooi. Ik word er stil van…
Ha fijn!
– Wijn van eigen merk –
langs korenbloem en madelief
waaien mijn gedachten
zorgvuldig verpakt
in zuinig zijden
verderop aan het herderspad
rochelt een grijze man
over hoeren, kroegen
bedrog en zaken
die hij niet velen kan
‘hoort de hommels gonzen
onder het stralende bronzen
gevaarte hemelhoog
zij cirkelen om ons en
bidden voor een blijvend droog’
citeert de dronkaard uit eigen werk
confuus kijkt een grazend runddier
hem aan
gaapt kaakkrakend
schijnbaar nadenkend
niet gek; voor wijn van eigen merk
het is uit ,he?
Kopland – uut Grun’n
Zo mooi.
Wist je dat Rudi Kopland eigenlijk Rudi van den Hoofdakker heet?
Is dat niet een mooi pseudoniem?
Het is en blijft een geweldig gedicht, toen mijn moeder net was overleden gaven een aantal goede vrienden mij dit gedicht te lezen, en het gaf zo precies weer hoe ik me voelde op dat moment. En nog altijd wanneer ik het gedicht weer zie, krijg ik weer even dat gevoel…
@Zezunja: maar dan Rutger – Gerrit
och, als we dan gaan citeren, citeer ik graag mee, Ede Staal, ook uit Groningen, misschien wel onze eigen Brel. Zo mooi, luister maar:
t Hogelaand
t Is de lucht achter Oethoezen,
t Is t torentje van Spiek,
t Is de weg van Lains noar Klooster,
En deur Westpolder langs de diek.
t Binnen de meulens en de moaren,
t Binnen de kerken en de börgen,
t Is t laand woar ik as kind,
Nog niks begreep van pien of zörgen.
Dat is mien laand, mien Hogelaand…
t Is n doevetil, n dörpsstroat,
t Is n olde bakkerij
t Binnen de grote boerenploatsen,
Van Waarvum Oskerd, zo noar Mij.
t Is de waait, t is de hoaver,
t Is t koolzoad in de blui,
t Is de horizon bie Roanum,
Vlak noa n dunderbui
Dat is mien laand, mien Hogelaand…
t Is n mooie oavend in maai,
n Kou houst doeknekt in t gruinlaand,
Ik heb veur d’eerste moal verkeren,
En vuil de vonken van dien haand.
De wilde plannen dij ik haar,
Komt sikkom niks meer van terecht,
Totdat de nacht van t Hogelaand,
n Donker klaid over ons legt,
Dat is mien laand, mien Hogelaand…
@ Florine: klopt, ik zat al naarstig te bedenken waar Rudi nou ook alweer van afgeleid was. En had op dat moment geen tijd om erop te googlen. 😉
Maar gelukkig wist jij het nog.
Ik ben niet bang
voor wat er zal gebeuren
Er zullen
witte dieren
door het veld
gaan lopen
en dat
zal alles zijn.
Jan Arends
Deze mag niet ontbreken:
ik noem je: bloemen
ik noem je: merel in de vroegte
ik noem je: mooi
ik noem je: narcissen in de nacht waaroverheen de wind strijkt naar mij toe
ik noem je: bloemen in de nacht
Jan Hanlo
kus
Alles blijft
Alles gaat voorbij
Alles blijft voorbij gaan
Jules Deelder
hm. Heeft toch ook wel een zeker Marco Borsato-gehalte
Citeren is makkelijk.
Zèlf doen!
Een schilder die bij gedichten van Kopland interessante schilderijen maakte, is de schilder van ”Snijden aan gras”.
Wat een stom gedicht zeg.
Geef een reactie