Ik had snoepjes gekocht bij een winkeltje voor natuurlijke producten.
Drop met tijmsmaak. Het was mmm lekker.
Ik zat in de tram en kon het niet laten steeds een dropje uit mijn tas te pakken. Bij elk dropje klonk gekraak van het zakje.
Het meisje tegenover mij, een jaar of vier, roze elastiekje in haar haar, keek mij belangstellend aan.
Zij wilde ook een dropje.
Ik keek naar haar moeder. Met een knikje probeerde ik te vragen of het goed was dat ik het meisje een dropje gaf. De vrouw reageerde niet, dus vroeg ik het.
‘Mag uw dochter ook een dropje? Ze zijn volstrekt homeopatisch verantwoord’, zei ik, helemaal blij dat ik een keer iets had wat de reformnorm had doorstaan.
De vrouw keek mij bits aan en zei: ‘Ik moet helemaal niks van homo’s hebben’.
Geef een reactie