Ik groeide samen met haar op.
Ze leerde me al vroeg wijze levenslessen die ik fonetisch miljoenen keren herhaalde. Nog op de lagere school in Zaandam riep ik vele malen tegen een denkbeeldige ander dat hij mijn liefde over de grens heenduwde. Toen ik negen was, was ik er trots op dat ik een materiaal meisje was. Op mijn elfde vertelde ik mijn vader dat hij niet moest preken omdat ik mijn baby toch zou houden. Ik droomde van hetzelfde eiland als zij.
Ze ging mee naar de middelbare school. Ze eiste van me dat ik mezelf zou uiten en dat ik datzelfde van mijn man zou verlangen. Ik had nog nooit gekust, maar zij bereidde me voor op dat moment. Ik stond achter haar toen zij beelden van bloedhuilende negers in een kerk de wereld instuurde. Het moest allemaal kunnen. Zij gaf aan wat de meisjes van mijn generatie zouden moeten willen. Ik haalde mijn eindexamen terwijl ik haar danspasjes nadeed.
Toen ik ging studeren, verloor ik haar een beetje uit het oog. Ze was nog wel aanwezig, maar veel verder weg. Ik kon haar teksten niet allemaal meer reproduceren. Als ik dat wel kon, was ik me er van bewust wat ik zong en was ik het niet altijd met haar eens. Ik liet haar een tijdje links liggen, besloot in anderen en mezelf mijn heil te zoeken.
In 1998 kwam ze met een lichtstraal terug mijn leven in. Daar was ze weer. Volop in het nieuws. Ze had zichzelf opnieuw uitgevonden en een dochter gebaard. Inmiddels al 40. Ik 23. Zij in het zwart, later in cowboy, toonaangevend als altijd. Om vervolgens onder te duiken in de Joodse mystiek.
Op eerdere uitnodigingen van haar om haar te ontmoeten, ben ik nooit ingegaan.
Nu wel.
Ik heb haar gezien. Zij zag mij niet. Ik stond een beetje achteraan, waar er ruimte was om te dansen.
De show startte veelbelovend. Material Girl was van dat begin het absolute hoogtepunt. Madonna met een gitaar! Benen wijd, gave kleding. Geweldig!
Jammer genoeg waren er te weinig van dit soort momenten en was het middenstuk van het concert zelfs een beetje saai en te kabbala. Ook vroeg ik me af hoe zij het zelf vond. Ze zag er zo strak uit dat ze elk moment zou kunnen breken.
Maar wat een vrouw.
Wat een geweldige vrouw.
Geef een reactie