Het leek er even op dat het eendje zijn gezin teruggevonden had. Bij de
boeg van een van de woonschepen had hij zijn kleine lijfje opgetild met
iets wat leek op enthousiasme. Hij was er daarna met een rotgang
vandoor gegaan.
Opgelucht haalde ik adem. Ook naast mij werd er ontroerd gezucht.
Mijn collega moet zo’n zelfde ervaring als ik hebben meegemaakt.
Toch spraken wij er niet over.
We gingen verder over trage lijnen en grootse plannen toen we ineens een herkenbaar geluid hoorden.
Wa Wa Wa, ging het over het water.
Onze blikken richtten zich op.
Daar zwom mama-eend met twee kleintjes.
wa Wa Wa Wa, echoode het tussen de woonschepen.
Ons lekenoog kon zien dat ons hummeltje van net niet tot de twee kleintjes behoorde.
Het kleine eendje was nog steeds alleen! Op zoek aan de andere kant van de boot!
De moeder zag er wanhopig uit.
Het is zo moeilijk communiceren als je elkaars taal niet spreekt.
Mijn collega sprong op van het bankje en begon te roepen: “Ga terug! Je
kleine is daar! Hij ging met een rotgang net naar links!”. Ze bracht
het met zoveel overtuiging dat we even dachten dat mama-eend ons had
begrepen.
Maar in plaats van links te gaan, ging mama rechts.
“Nee!”, riepen wij, “naar links! naar links!”, maar het mocht niet
baten. Mijn collega stroopte haar mouwen op, maar zag daar toch van af.
Nog steeds denk ik dat we beter niet zulke moeilijke termen als links
en rechts hadden kunnen gebruiken. Misschien was wijzen beter geweest.
Het Wa Wa Wa stierf langzaam weg.
Mijn collega en ik keken elkaar aan. Ik voelde me weer verdrietig
worden. Het was alsof mijn hart langzaam in een bak met koud water
gedompeld werd.
“Het komt wel goed”, zei mijn collega. “Ja”, zei ik. Maar ik wist dat
mijn collega dat ook maar gewoon zei omdat je toch iets moet zeggen en
altijd hoop moet houden ook al is de situatie nog zo rot.
We gingen door met onze bespreking. En net toen ik door de taaie
materie het eenzame eendje een beetje was vergeten, kwam het
pluizenbolletje weer aangezwommen.
Wa Wa Wa.
Helemaal alleen. Heel erg op zoek.
Mama was net weer achter de dikke boot vertrokken.
Geef een reactie