Zo zat ik in mijn fijne H&M jurkje te lunchen in een tamelijk chic caf? toen naast mij een jonge vrouw aanschoof met precies hetzelfde jurkje aan als ik.
H&M. Dat krijg je ervan.
We keken even naar elkaar.
De jonge vrouw naast mij was behalve een kop kleiner dan ik ook tien maten dunner dan ik.
Enige jaloezie kwam bij mij naar boven, maar ze keek me vriendelijk aan. Waarschijnlijk omdat ik geen bedreiging vormde.
“Nou, wat toevallig”, zei ik. “Ben jij ook bij die bekende couturier geweest?”, vroeg ik, in een poging om ons samen van dertienineendozijn bijzonder exclusief te maken.
De vrouw glimlachte.
Ze keek haar tafelgenoot aan, ik keek mijn tafelgenoten aan.
“Ja”, zei ze.
Ha, een slimme vrouw!
“In Antwerpen?”, zei ik, om er een schepje bovenop te doen.
“Inderdaad”, zei ze. “Bij dat zijstraatje van die grote winkelstraat”, voegde ze eraan toe.
Ik zag het zo voor me.
“Inderdaad!”, zei ik, waarbij ik grote ogen van verbazing opzette. “Wat toevallig zeg”, bevestigde ik. De vrouw lachte.
We waren erg in onze nopjes met elkaar.
Toen keken we onze tafelgenoten aan.
“H&M”, zeiden we toen beiden.
Geef een reactie