Omdat ik voor een opdracht een CV’tje moest opsturen, ging ik er maar
weer eens voor zitten. Eens kijken. De laatste CV dateerde van eind
2004. Hoe lang geleden was dat! En vooral: wat heb ik veel (leuke
dingen) gedaan in de tussentijd. Ik kon enige contente gevoelens niet
onderdrukken.
Mijn oog viel op een CV voor ??n van de bedrijven waar ik eind 2004 solliciteerde. Die baan, dat zou ‘m worden.
Ik ging steeds door naar de volgende ronde en ik steeds werd het
spannender. Het was namelijk een ?chte baan, heel erg echt, 40 uur per
week, in een buitenwijk van Haarlem, bij een ?cht bedrijf, het leek me
dat ik daar wel aan toe was. Elke ochtend in de ochtendspits, want dan
gaat het je carri?regewijs voor de wind. Zo dacht ik toen. Ik zou voor
het eerst ook echt gaan verdienen. Daar werd het ook wel eens tijd
voor. Mijn leven zou geordend en gestructureerd zijn en overzichtelijk
en regelmatig.
Jeeeeeeeeeeeeeee.
Wat ben ik blij dat ik uiteindelijk heb gekozen om alles overboord te gooien en als tekstschrijver zelfstandig te gaan.
Mocht ik weer eens verzuchten dat ik het druk heb, dan kijk ik weer
even naar die bedrijfsnaam en prijs ik mezelf zielsgelukkig en
dwangbuisloos.
Geef een reactie