« terug naar blog

Vrijdagavond

En het eindigde er mee dat ik een enorm gat in mijn lip heb gebeten bij het eerste doelpunt van het Nederlands Elftal omdat ik door de verdoving niets voelde.
(Het is veel te warm om het vervolgstukje te schrijven.)


Reacties

13 reacties op “Vrijdagavond”

  1. Volgens mij schreef je toch echt in het vorige stukje dat de tandarts de boel NIET wilde verdoven…?!

  2. Merel avatar

    Ja, het tussenstukje moet je zelf maar even bedenken 🙂

  3. Lawyerzwelgje avatar
    Lawyerzwelgje

    “Merel neemt hiermee ?iteraard geen genoegen, pakt zelf de injectienaald met lidocaine en geeft zichzelf een o.d., waardoor ze tijdens de behandeling het bewustzijn volledig verliest en de verdoving eerst anderhalve dag later is uitgewerkt.”

  4. Sabine avatar

    Het is nieeensniewarmnie! Frisjes! Ik heb zelfs bijna kippe(n)vel.

  5. Vera Clave avatar
    Vera Clave

    Hier in Amdam regent het pijpestelen! Gelukkig maar vanmorgen was ik nog bang voor een hele benauwde dag.

  6. Marcel avatar

    Een gat in je lip. Of een hap uit je lip.

  7. Wahahahaaa, ik dacht dat ik af en toe kort door de bocht ging, maar hier kan ik niet aan tippen!

    🙂

  8. off topic: Ik heb het nog gevraagd een tijdje geleden, maar hij kon zich zijn eerte handtekening niet meer herinneren..jammer.

  9. Geen probleem, snel een mooi knopje er in…

  10. Joh, je moet ook niet naar het voetbal kijken!

  11. Een “normaal” mens neemt gewoon een knakworstje….

  12. Ik kreeg kramp in mijn billen van die wedstrijd.

  13. De ??n een gat in de lucht, de ander een gat in haar lip…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *