We liepen door het bos.
Er was geen weeralarm.
De vogeltjes kwetterden erop los, de zon liet zich af en toe
lenteachtig zien en er waren honderden sneeuwklokjes die ik steevast
winterkoninkjes noem.
"Je telefoon gaat", zei ik.
"Dat zijn de vogels."
Ik zat beneden in de keuken te praten. Een gesprek te voeren.
De fluitketel floot, de poes sprong op schoot, de ander op tafel.
"Je telefoon gaat", zei ik, terwijl ik naar de verdieping boven ons wees.
"Dat is een cd van Bach."
De ?je-telefoon-gaat?-ziekte?
Zoiets had ik gisteravond ook. In Goede Tijden Slechte Tijden blijkt iemand dezelfde telefoon te hebben als ik.
Erg vind ik dat, als ik mezelf erop betrap dat ik gewone dagelijkse geluiden meteen als een ringtone hoor..
Het schijnt dat er zelfs vogelsoorten zijn die ringtones nadoen. Dat krijg je ervan.
Er is denk ik maar ??n remedie voor dit probleem: een wet die bepaalt dat telefoons alleen nog maar telefoongeluiden mogen maken. Samen leven, samen werken. En samen bellen.
zit maar ??n ding op, de trilfunctie moet bij wet verplicht worden, alweer een foutje in het regeerakkoord
Hahaha. Zit hier hardop te lachen. En de buurvrouw maar denken dat haar telefoon gaat…
zeldzaam poetisch dit, heerlijk vervreemdend, een luisterrijk.
‘Een soort ziekte’ leest als een gedicht, het zingt als een rondeel.
Eindelijk, je kunt het wel.
Ik wist nit dat Walter hier ook logde?
Het sneeuwklokgelui was oorverdovend.
Met dank aan PF voor de analyse. En dan wil ik nu graag weten wat een rondeel is. Want dat kan mij zo weinig schelen dat ik het niet eens wil googlen.
Rondeel – Een dichtvorm waarin hele regels herhaald worden en waarin maar twee rijmklanken voorkomen. Gewoonlijk telt het rondeel acht regels en dan zijn de regels 1, 4 en 7 aan elkaar gelijk en de regels 2 en 8. Als een rondeel bestaat uit twaalf of dertien regels wordt het rondeau genoemd. Dan zijn meestal de regels 1, 7 en 12 of 13 dezelfde en 2 en 8.
Jemig.
Leuk h?, al die ringtones…
Ik raak ook altijd in de war als ik een baby hoor lachen.
Ja, Merel, dat is de technische analyse, lijkt me correct daar niet van maar ik doelde meer op de gevoelstemperatuur, niet zo op de vorm of de structuur van de vezel.
Want het is geen ronddeel, het is niet eens als gedicht of rijmvers geschreven, het is mijn particuliere associatie.
Het is meer klank, een ritme, niet onlogisch voor een muziekfreak zoals jij.
‘Een soort ziekte’ maakte iets apart los..iets wat me als a- typisch voor ‘de Merel’ voorkomt na zo’n lange tijd proza en meligheid trof.. iets etherisch, sferisch, iets haptonomisch, iets wat v.d.Dop – actrice, regisseuse – haar bezoekers van haar film aanraadt, ge moet het ‘blind’ ondergaan.
Meer ‘cinema’, ophef, drukte, stampij wil ik er eigenlijk niet over maken, het sop en de kool, je weet wel.
innige groet,
je Elfde Garnaal,
Directeur – generaal uit de dappere mansorde der derderangs rukeenden.
geschreven de achtste februari anno 2007
te
Verloren Continent
u
ter hand gesteld door
meester- postbesteller
Jonkheer Graaf
Adelborst Druivenzuur.
als je in de trein je sleutelbos laat vallen grijpen er meteen 10 mensen verschrikt naar hun telefoon…
en als je in een donkere steeg om hulp roept denkt men “ach, zal wel een mobieltje zijn”…
Oh. Merel, dankje, en ook sorry. Sorry, iedereen. Dit zijn nu de momenten waarop ik Kiers mis, zie.
En wie sprong er nu op tafel, vraag ik mij af.
De eigenaar van de telefoon?
Rare vogels en muziek van Bach. Gaat het om een sluimerziekte? Dan zet je ‘m toch voor een wijle in wachtstand.
Ik heb niet om die URL gevraagd, schijnt zo maar uit het niets te ontspruiten.
Ik hoor een koe.Waar is de koe?
Mijn reisgenoot zegt: dat is mijn moeder.
En pakt haar mobiel.
Moet je eens de DVD serie van het volprezen Sopranos bekijken, en dan dezelfde ringtoon hebben als Anthony S. Blijf je zoeken……
Grappig. Lang geleden (voor de komst van de eerste mobiele telefoon en toen telefoons nog gewoon aan een draadje zaten, maar wel al drukknopjes hadden) woonde ik in een naast een papegaaienkwekerij. E?n van de vogels had zich aangeleerd om mijn telefoontoestel na te doen.
Resultaat: iedere zaterdagochtend keerde ik minstens tweemaal onverrichterzake van mijn telefoon terug naar mijn bedje.
@Wilma: je had bij URL je emailadres ingevuld. Ik heb het verwijderd.
Haha, staat mijn immer roerende mond er even gekleurd op. Bedankt voor de service Merel.
Ik heb het meer met de korte piepjes, vroeger de icq geluidjes, tegenwoordig vooral mijn ‘nieuwe-mail-piepje’.
om die koe moest ik echt verschrikkelijk lachen.
Kennen jullie ook die ringtone die het geluid van een op groen springend stoplicht nabootst?
Het Amsterdamse bos?
Ken alleen mijn eigen ringtone als het stoplicht op rood springt
Hihi! Hilarisch.
@karin: natuurlijk kennen we die. 😉
Geef een reactie