Of we een helm wilden.
Wat denk je nou? We’re from Amsterdam.
Dan moet je het zelf weten.
Ohja, de fietsen komen zonder slot. We don’t rent locks.
Hoe zetten we ze dan op slot?
You don’t.
Maar dan worden ze gestolen!
Ja. Je verlaat ze dus nooit. Dat is onze guarantee.
Even later hadden we twee fietsen. Samen wogen de fietsen minder dan mijn ene stadsbarrel in Amsterdam. We hadden een kaart meegekregen met fietsvriendelijke routes erop. De fietsvriendelijke routes bleken over het algemeen te bestaan uit groene bordjes langs de weg met een fiets erop. Niet dat de automobilisten op 2nd Avenue zich daar veel van aantrokken, of dat ze opletten als ze hun deur openzwiepten.
Langs de Hudson is een bike- en skateroute gemaakt. Idyllisch langs het water, met uitzicht op Jersey, maar helaas heb je aan de andere kant meteen de snelweg langs je razen. Toch staat New York in de top drie van fietsvriendelijke steden van de VS. We werden dan ook nooit uitgescholden, genegeerd of vreemd aangekeken. Je bent alleen wel helemaal zelf verantwoordelijk voor je ongeluk. Een vrouw op een fiets wees op haar helm, waarmee ze ons voor gek verklaarde.
In Central Park was het zo zonnig dat we met onze jas open en onze ogen dicht (eentje halfopen naar de fietsen) konden wegsoezen. Central Park op Paaszondag, en maar grappige en mooie mensen kijken. Met Pasen hebben de Amerikanen, of de New Yorkers, de traditie om gekke hoeden op hun hoofd te zetten. Echt gek. Kauwgomballenautomaten enzo. Het fijne van een fiets is dat het hele eiland ineens zo makkelijk te doen is. Onze voeten, na drie dagen onafgebroken lopen, kregen een dagje noodzakelijke rust.
De fietsen moesten om 4.30 pm alweer terug, terwijl we nog lang niet waren uitgefietst. Het was al 4 uur toen we ontdekten dat het al 4 uur was. We waren midden in Central Park. We moesten naar East 14th Street. Wat volgde was een dodenrit op een drukke Paaszondag, de logica van de fietsbordjes proberend te begrijpen, dwars door de stad, langs de Apple Store, over 59th tot de Queensboro Bridge, tegen het verkeer in weer terug, want verkeerd begrepen, een heel stuk veel te hard (want downhill) over 2nd Av, naar het water via 39th street, de bordjes dat we niet mochten fietsen negerend, weer een heel stuk tegen het verkeer in bij gebrek aan een stoep, langs het water van de East River, door Alphabet City en Stuyvesant Town (verkeerd gereden), en hoppa, op East 14th Street, om 5.40 pm.
Waaah! Kicken was het.
De man was coulant en allang blij dat we nog leefden.
We betaalden hem de 35 dollar.
Voor 25 heb je een Metrocard voor een week.
Die is ook in de bus geldig.
—
(beloofde niet veel goeds, al die kapotte en kromme wielen voor de fietsverhuur)
(er stonden ook fietsen op dit pad afgebeeld, maar ik vond de skater mooier)
Geef een reactie