Voelt u dat ook? Die rust?
Het is de rust van de tweede wedstrijd na de eerste gewonnen wedstrijd.
Daaronder zit de angst alsnog vernederd te worden.
'Blauw is blauw', zou Van Basten vanmiddag in de kleedkamer tegen onze helden hebben gezegd. Hij zei: 'Azzurri, beste jongens, betekent de blauwen in het Italiaans. Les Bleus betekent ook de blauwen, maar dan in het Frans. Ze noemen zich zo, omdat ze allebei in het blauw spelen. Zoals wij Oranje worden genoemd, omdat we…. wie weet het antwoord? Heel goed, Wesley, omdat wij in het oranje spelen. Jullie mogen die gekke buitenlandse woorden vergeten. Maar onthoud: blauw is blauw. Als je de ene blauwe aankunt, kun je ook de andere blauwe aan. Smurfen zijn blauw. Arjen, let je even op? Wij zijn een team, dus we gaan niet als een Gargamel staan individuen, goed? We spelen samen. Wat, Ruud? Ja, eigenlijk net als de smurfen, inderdaad. Die helpen elkaar altijd uit de brand en vormen een hecht team. Eigenlijk dus precies zoals de smurfen. Maar met het verschil dat wij groot zijn. En dus niet blauw, maar oranje. Grote, oranje smurfen, heel grappig hoor, Klaas Jan. Klaas Jan, ik vind eigenlijk dat je te weinig aan spelen toekomt. Daar ga ik nog even over nadenken. Niet zo sip kijken, Ibrahim. Blauw is blauw. Wij kunnen het doen, jongens. Ik heb vertrouwen in jullie. Ik zeg altijd maar zo: pieken doe je op het juiste moment. Dit hele EK is één lange piek. Nee, Robin, niet als op de kerstboom. Als jullie het niet meer weten, kijk dan naar mij. Ik kan heel goed mimen vanaf de zijlijn. En anders luister je naar Gio. Die is overal. Zowel bij ons doel als bij het doel van de tegenstander.'
Geef een reactie