Zodra ik de balkondeur openschuif, stormen Ronja en Maus naar buiten.
Snel ruiken ze aan alles, om te zien of er sinds de vorige keer niets veranderd is.
Maus springt op de balkontafel en begint van de planten en bloemen te eten.
Hap, hap, hap.
Gulzig, en ook elke keer weer verbaasd als de bloemetjes een beetje prikken.
Eenmaal vol overziet ze vanaf drie hoog de tuinen als een wijze heerseres.
Dan Ronja.
Ronja spurt zo snel mogelijk als haar hangbuikje dat toelaat naar haar favoriete plek. De enige opening die mijn balkon heeft: het gangetje naar de balkonkast. In de kast rommelt ze een minuutje rond om vervolgens heerlijk languitgestrekt in het gangetje te gaan liggen.
Lijf veilig in het gangetje, koppie naar buiten.
En zo ligt ze.
Terwijl Maus zich drukmaakt om een vliegje dat naar binnen is gevlogen, ligt Ronja te soezen. Soms draait ze zich om, langzaam, als een kippetje aan het spit. Als ze aandacht nodig heeft, doet ze haar bekkie open en maakt ze kirrende geluiden.
Als ik haar heb geaaid, valt ze in slaap.
Geef een reactie