In het restaurant kwamen af en toe dapp're kinderen binnen die in gezang uitbarstten. Overigens zonder begeleiding van ouders die buiten bleven staan om te kunnen roken.
'Elf november is de dag' was duidelijk het favoriete liedje, als niet het énige liedje dat weerklonk.
Wij zeiden 'ah' en 'aggossie' en 'weetjenog'.
Jaloers keken we naar de salmiakknotsen die de kinderen kregen.
Eén meisje bewaarde haar veroverde snoep in een kartonnen zakje voor hondenuitwerpselen.
Bij de rekening konden we ons geluk niet op; wij krijgen ook salmiakknotsen!
En daar hoefden we niet eens voor te zingen.
Toen ik op straat zo'n kleintje met een lampion zag, zei ik: "Hèhèhè, dat zijn nou de voordelen van ouder worden."
Nee hoor, dat is natuurlijk helemaal niet waar.
Toen ik op straat was, waren alle kinderen al naar bed.
Met dikke buikjes en hyper van de suiker.
Geef een reactie