Ik stond met een onbekende buurman (ik heb nog geen bekende buurman) met een fiets in de redelijk kleine lift toen er op een volgende verdieping maar liefst drie anderen bij wilden.
De drie twijfelden, maar stapten toch in, waarna we noodgedwongen knus op elkaar stonden.
"Wordt het toch nog gezellig!", riep de vrouw van het nieuwe drietal enthousiast.
Het viel stil.
De lift klom een verdieping.
En nog een.
En niemand zei iets.
Het was zo stil in de lift dat iemand wel iets moest zeggen.
"Nou, het werd toch niet gezellig", zei ik, toen de lift bijna bij mijn verdieping was aangekomen.
De zin bleef hangen. Het werd weer helemaal stil.
Niemand reageerde. Vier mensen stonden in doodse stilte welke vorm van communicatie dan ook te dwarsbomen.
Toen kwam de lift aan bij mijn verdieping.
"Nou dag", zei ik. "Ik ben trouwens de nieuwe buurvrouw."
Geef een reactie