Zo kwam het er ineens van dat ik samen met 30 (!) andere dames aan de (high) tea zat vanmiddag.
Het deed me denken aan de eerste dagen van het webloggen, toen we ons verlegen aan elkaar voorstelden met voornaam en url.
Nu introduceerde men zich met voor- en twitternaam:
“Hoi, ik ben Barbara (even stilte) euhm – @citoenbanaantje.”
(namen zijn gefingeerd)
Ik had geen mogelijkheid om peinzend achterover te leunen en deze interessante mix aan vrouwen goed op me in te laten werken. Er werd druk gekletst en gekird (je zou welhaast getwitterd zeggen) en overal waren camera’s en telefoons die alles vastlegden.
Het was erg leuk.
Toch bekroop me ook een onheilspellend gevoel.
Ik zou meer op dit weblog schrijven, had ik mezelf voorgenomen.
En dat getwitter doet precies het tegenovergestelde.
Geef een reactie